Bir
bakıma bu, Türkiye’deki ilk reklam-klip eklektiği çalışma olmuş.
Yalın,
bir dizi şarkı yapmış: Bir dondurma reklamı için.
Ancak,
şu açıklama yok: Hangisi önce tasarlanmış?
Sonuçta,
ortada birden çok ürün mevcut ve birden çok da şarkı mevcut.
Eğer Yalın,
reklamları (kısa filmleri) izleyip, onlara şarkılar yapabildiyse, kendisine şepkee.
Şu son
örnek için notlar:
Şarkı
güzel. Reklam güzel. Klip güzel. Birliktelik güzel. 4’te 4.
Güzel
olmayan tek şey, Yalın’ın reklamda göründüğü halde, şarkı söylüyormuş gibi
yapması. Bunu, her kimse istediyse ve tasarladıysa, bu dizinin yalnızca
sahtelikler dizisi olduğunu imlediklerini, hiç hiç mi düşünememiş, derim.
Oğlan
güzel. Kız güzel. İkisi de Batılı tip. Ancak, sonuç accaip Doğulu. Bunu, takdir
ederim ve eminim ki arzuladıkları bu değildi.
Yalın’ın
kartlamışlığı, bu parçada çok çok aşırıya kaçmış.
Ancak,
herif çok tatlı olmuş. Çok da reel. Sahte olmak isteyip de, reel olmak da /
kalmak da, bir beceri netekim.
Ayrıca
Yalın, ‘Bir Bahar Akaşamı’ klibi için yazdığım
metinlerde belirttiğim üzere, ondan da fazla olarak, Alec Baldwin –
Peter O’Toole kırması bir oyuncu olmuş çıkmış.
Kuğl,
kırgın, yıkık, bezgin, hafif anlayışlı, hafif andavallı, epeyi yakışıklı, epeyi
tatlı, azcıkın kıro: Ortaya ekşi-kekremsi kırması bir lezzet konmuş sonuçta.
Eh, alıcısı
çıkar mutlaka. Yeter ki soslansın, süslensin.
(12 Nisan 2015)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder