Meta-Tango ve Piazzolla

Astor Piazzolla bir müzisyendi. Bir kerhane müziği olan tangoyu aldı, kurcaladı, onu cazlaştırdı ve meta-ladı. Onu meta-tango yaptı.

Tango, dansı sevişmenin dikey yapılanı sayılabilecek bir kadın-erkek partner yakınlığı ve teması içeriyor. Ancak, Piazzolla’nın tango müziğine o kadar laubalilik ters kaçıyor.

Belki Woodward’ın Piazzolla ‘Oblivion’ müzikli çizgifilmindeki kadın-erkek çiftinin dansları, yakın ve uygun bir örnek olabilir. Orada uygun olmayan da, oradaki dansın bildiğimiz klasik bale olması. Oysa tango, klasik balenin tütüsünü ve onun kadın ilahiliğini / madonnallığını baştan değiller ve bayağılar.

Şerh: Bu, bir tür bir bayağının bayağılığını değilleyip, onu öteleyip, onu meta-larken, onun töz-form’unu da metamorfozlamak sayılabilir. Burada metamorfozlanan kadın-erkek seksinin laubaliliğidir. Piazzolla’nın tangosunda bir uzaklık ve bir ulaşamama sözkonusudur. ‘Penis-vajinaya’ iken bile kapanmayan bir ‘ma’ sözkonusudur. Belki de, o ‘ma’nın tıpkı negatif diyalektikteki tez-antitez uzaklığı gibi, hiç kapanmaması gerekir ama bu da bizi ‘ulaşamazsan / buluşamazsan aşk olur, tersi durumda bok olur’ açmazına taşır.

Demek ki çözüm başka bir şeydir.

Piazzolla’nın aporia’sı budur işte…

(28 Ocak 2019)