Pazartesi, Şubat 18, 2013

Politik Ateizm



2. Dünya Savaşı bitiminden beridir, tek tanrılı dinler konusunda global olarak tuhaf şeyler yaşıyoruz.

Reel sosyalizmin ateizm uygulaması engizitörce oldu. Bu da bazı insanların tek tanrılı dinlere geri dönüşünü yarattı.

ABD desen, nesi ciddi ki dini olsun.

AB’de, barış ve birleşme döneminde, hem ateizmin tarihsel zirve yaptığı bir dönem yaşandı, hem de AP’de bir tek ateist parti yokken birçok Hristiyan parti olması gibi, ironik ve paradoksal durumlar oluştu.

2. Dünya Savaşı ertesi kuşağın boşanma-çalışan kadın ailevi dönüşümü yaşaması ertesi oluşan 1968 kuşağının getirdiği başkaldırı dalgasını, onların kalesine onların kalesine bir güzel gol olarak gönderen kapitaistler, son 30 küsur yıldır üzerimize neo-liberalizm dalgasını sardılar. Bu dalganın bir ideolojik özelliğ, milliyetçiliğin ve şeriatçılığın (cihad kanadında da, Haçlı Seferi kanadında da) yükseltilmesi oldu. Bu da temel olarak, zaten son 350 yıldır tuş durumda olan İslam’ın kendi kendini bir daha kuburun ve kabirin dibine itelemesi oto-engizisyonunu yarrattı. Hristiyan taraf ise, giderek ateistleşmekte ki bu da muhufazakar-liberallerin aile kurumunun ırzına geçmesi gibi olağan bir durum.

Ancak, bu durumda reel sosyalizmin ateist engizisyonunun zorunlu olarak bir demokrat ateizm üretmesi gibi, bu yeni Müslüman-Hristiyan cihad-Haçlı Seferi engizisyonu dalgası, kendiliğinden bir politik ateizm yarattı. (Her 2 durumun da reaksiyonist tavırlar olduğu gözden kaçırılmıyor.)

Bu politik ateizm, kazanılabilir kolay bir kale olarak, acilen AB’de bir ateist parti koalisyonu yaratılması gibi yükümlülükler de edinmiş durumda çoktan. Eğer öyle olmazsa, 2050 olmadan (hem Müslüman, hem de Hristiyan) engizisyon bir kez daha kazanacak. Ha tamam, rönesans bir kez daha er veya geç gelecek ama kimbilir ne zaman.

O nedenle, bu politik atezimmin araba satın alabilmek için devrim veya ‘aileme kızdım, devri isterim’ 1968 oyun bahçesi hatalarını yinelememesi ve hakkını kaybedilirken geri kazanıp koruması gerekiyor.

Bu nasıl olur?

Adının öyle olması şart değil ama içeriği kesinkes ateist bir demokrat parti gerek. Ancak, pu partinin gerçekten demokrat olması gerek. Ne ABD’deki, ne de bizdeki 1950-2013 DP’lerinin olmadığı gibi, demokrat değil (yani adı demokrat da, içeriği ve edimi değil) değil.

Evet, negasyon felsefede olduğu üzere, politikada da işlevsel: Fransa Devrimi’nde kral değillenmişti, unutmayalım... Şimdi de (zaten öyle olan) politik din değilleniyor.

Başlamak için küçük ama önemli bir adım...

Hiç yorum yok: