Kısaca şöyle özetlenebilir:
Öncelik sırasında ilk 7 sırada kendini seçmek, seni belki
sağ bırakabilir.
Her an öl(dürül)ebilirsin ki bu da duygu durumunu çook
deforme eder.
Yazın 1 ay parkta açıkhavada yattım. 6 ay sonra aydım ki
toplama kampı psiklojisinin özel bir durumunu yaşamışım.
Gasp ve darp tehlikesi yaşadım. Uyurken yaşadım. Duygu
durumumu dağıtan bu oldu. Uykuya özel önem veren biriyim. Uyuyamazsam,
yaşayamam çünkü.
İnsanların zulmünü yaşadım ve bunun dibi ve sonu olmadığını.
Çok çeşitli altkültürler vardı: 3 çeşit Çingene, Suriyeli
göçmenler, AKP’li propagandacılar, deli bir evsiz kadın, benim gibi olağan
evsizler, vb...
Bu da çok kaf dağıtıcı bir şeydi. Herhangi birine odaklaşıp
iletişim sağlayamıyordun.
Herkes birbirine düşmanıd ama ben şanslıydım. Deli hatun
bana yardım etti.
Sözü Bukowski ile bağlıyoruz: Bazı insanlar, barışta bile,
savaştakinden daha kötü koşullarda yaşarlar.
Ya da bencesi:
Toplama kampı koşulları şimdi ve burada, barışta... Uzakta
bir yer ve zamanda, savaşta değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder