Eskiden canlı bomba vardı. Şimdi yalnız kurt var.
Birincinin şimdi ve burada kitel üzerindeki medya geştaltı etkisi daha ve en yüksek
çizgide: ‘That is the question.’
Canlı bombayı, pek ünlü olmayan (eski Seylanlı) Sri Lankalı
teröristler icat etti ama Filistinliler, kavramı onlardan apartıp, global çapta
ünlü yaptılar.
Eh, Unabomber bir bakıma (nerede patlatacağı belli olmayan)
bir canlı bombaydı, şimdi de yeni kuşak yalnız kurtlar kavramı ondan apartıp,
daha bir ünlü oluyorlar.
Bu bir.
Canlı bomba tümüyle, yalnız kurt da % 50’den çok, eyleme
giderken ölümü üstlenir.
Bu iki.
Yöntemler değişirken, işlev denli, işlevsizlik de önemli
kalır. Tamam, bir bomba patlatma yöntemi er veya geç deşifre edilir ve artık
önlenebilir olur ama sen kalkıp da, her bombayı aynı biçimde çift fitilli
yaparsan da, bu senin alameti farikan olur ve tanınırsın ve sanki asıl
işlev(sizlik) bu olur gibi.
Bu üç.
Koşut biçimde, 1970’lerde uçak kaçırınca, bu medya geştaltı
yaratıyorsa ve 2010’larda yaratmıyorsa, yöntemi değiştirirsin ama her 2 durumda
da sonuca giden yol, iyi bir pazarlıkçıdan geçer sonuçta. Yani, ekip çalışması
ve görünen terörist önemlidir denli, görünmeyen terörist önemlidir de, yoksa
konudan yanlış dersler çıkarırsın.
Bu dört.
Atlayarak gidelim: Konunun son çıkışındaki, ya davadan
vazgeçmek, ya da düşmanınla özdeşleşmek açmazı, tüm asilerin başına gelebilir,
bilindiği kadarıyla geliyor da. Yani, terörizm bir tao değildir, çünkü
Konfüçyüs veya onun koşutu tarzı bir tao
olamaz.
Bu da beş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder