Toplama Kampı Neo-Psikolojisi

Otantik toplama kampı psikolojisi, Serol Teber’e göre şöyledir (bakınız, onun ‘Toplama Kampı Sendromu’ kitabı):

Toplama kampında ölümü kabul eden Musevi, dosdoğru dikenli tellere yol alır ve Gestapolar, oraya yakınken onu kurşuna dizerler, çünkü oraya gitmek yasaktır. Bunun adı ‘Müslümanlaşmak’ olmakta. (Ne ilginç bir etimoloji, değil mi?)

Şu andakiler ise şöyle:

Bir:

Şeker hastası bir arkadaşım / meslektaşım / müşterim var. Sağ ayak serçe parmağını ve sağ ayak dış tarağını kestiler.

O ne yaptı?

İlkin, 2 günlük ameliyatlıyken, kalktı 40 kilometre ötedeki evine yürüyerek gitti ve dikişlerini patlattı. Oysa şeker hastalığı kangren olacak yaralar açar. Bu bilinir. Öyle ölen tanıdıklarım var.

Yetmedi, hangi hayvan yaptıysa, hastaneye kendisine gelen baklavayı yiyip, şekerini 400’e, evet dört yüze çıkarıp, komaya girer gibi oldu.

İki:

Taşralı dam biti:

Önce geceyarısı, en az 2 kişinin duyacağı bir biçimde, bir kızla zorla cinsel ilişki kurdu.

Ardından sokaktan topladığı bir turist hatunla önce yatıp, sonra onu gece klübünde kayıp etti ki her yıl onlarca yabancı gençkız, TC’de öldürülüyor durumda şu an.

Üç:

Feleğini şaşırmış hayırsever:

Kaldığı yere giren çocuk hırsızlara nasihat vermeye kalkıp, 13 erkek kardeşten oluşan sürüyü eve dayandırdı. Eve giren hırsız sayısı, kezlerce katlandı.

Dört:

CHP’li delege, son 2 ayda bin kişi öldükten sonra bile, savaşı yadsır bir inkar kültü pozisyonunda.

Bunlar nedir böyle?

Yaşa(t)mayı bilmeyenlerin, yaşa(t)mayı bilenleri de ölüme sürüklemesidir...

İşte bu toplama kampı neo-psikolojisi olmaktadır.

Son 1 yıldır bunlardan binlercesini gördüm ve dinledim.

Serol Teber’in belki de bildiği ama ıskaladığı ve aşırı dürüst olan, toplama kampı sağ kurtulanı, İtalyan Musevi yazarı Primo Levi’nin bile yazmaya cesaret edemediği bazı gerçekler var demek ki.

Bu, Müslümanlaşmak’tan öte bir şey:

Bu, slaktivizm ve salaktivizm ki yeni modadır.

AB, 2,5 milyon karakafayı, mabadına büyük bir mazohizmle soktu örneğin...