Devletsizlikler ve Bireysel Özgürlükler

Burada bir süreksizlikten, kesintilerden ve parçalardan oluşan ama toplamı alınmayacak bir diziden söz ediyoruz. Bu nedenle, o dizinin belirgin momentleri ayrı ayrı ele alınmak durumunda, diye düşünüyoruz.

Devletsizlikler için, devlet ve negasyon vektörü tanımlarına bakınca, en azından (5 x 5) üzeri 2 ( = 625 ) farklı küme görebiliriz.

5 devlet: Devlet (1), daha çok proto-devlet, Neolitik Devrim devleti aşaması. Devlet (2), daha çok köleci devlet ve % 40’lık Dünya Sistemi aşaması. Devlet (3.1) Orta Çağ AB yalıtık feodal toplumu. Devlet (3.2) Osmanlı yarı feodal – yarı göçer toplumu. Devlet (4), 1800-1900 1. Sanayileşme toplumu. Devlet (5), proto-‘su 1945, yerleşiği 1. Dünya için 1995 momentli 2. Sanayileşme toplumu.

5 negasyon momenti; devletsizlik, birey x toplum, sanayi x kır komünü anarşisi (romantizmi), nihilizme kayan devletsizleyicilik (burada Hasan Sabbah ve IŞİD öğeleri az alternatif, çok farklılık oluyor, çünkü 2’si de devlet peşinde), devletsiz 5.000 halkın fiili devletsizliği (bir tür İsrail devletsizliği teolojik-ideolojik-tezi 1948).

5 birey tipi momenti: Birey (1), Aydınlanma Çağı bireyi, daha çok bilim ve sanat adanmışları. Birey (2), sivil itaatsizlik (1790 ABD) bireyi. Birey (3), 1800-1990 1. Dünya bireyi. Birey (4), özellikle kadın üzerinden, 1900 sonrası (bugünün asıl tanımlı) bireyi. Birey (5), 2000 sonrası bireyi, post-hüman niteliklerli olarak.

5 özgürlük tipi: Zihinden (delilik ve diğer marjinallikler, bunun altkümeleri), kültürden, toplumdan, tarihten, insandan. (Bunların da her birinin onlarca altkümesi olabilir.)

Stirner, 1800-1900 tipi 1. Dünya bireyiyken, toplumdan özgürleşen biri olmuş. Kendinden özgürleşmemiş asla, tam tersine ona bağlanmış (engagement).

Kropotkin, feodal Rusya 1900 toplumundan özgürleşmiş bir devletsiz özgür birey. Bunu Sibirya’yı gezerek praksislemiş (Dersu Uzala tipolojileri ki uzaya kaçma 1950 vektörü momenti buna yakın bir şeydi).

1880-1990 ABD, Fransa, Rusya yıkıcı-eylemci anarşistleri, anarşizme bugünkü anlamını kazandırıp, terörizmi devletten alıp bireylere taşımışlar. Epey başkan öldürmüşler, kendileri ölmüşler. (Şerh: Kendini öldürmek, bir özgürlük konusudur, intihar veya ötanazi ile.)

Bu kavramsal çerçevenin çok-çok fazlan kırınımlı ayrıntıları olabilir. Ancak bu şema, 1 kişi bu 4 kavramdan söz ettiğinde, yerini ve zamanını adreslemek için uygundur.

Stirnerist, kropotkinis, mahnoist anarşistler varken, bugün bile bunların adları pek konsensusta dolanımda değildir. Arzumuz, ortak dili veri tabanını oluşturmak. Bunun 160 yıl gecikmesinin nedeni, anarşizmin 150 yıl hegemonyacı marksistler tarafından tu kaka edilip, onlar reel sosyalist olarak 1990’da tarih sahnesinden çıkarılıp, yerlerine alternatif olarak getirilenler de 2000’de sıfırlanınca, meydan onların lehine boşalmış olması. Bir de devir, eski ayları kırpıp kırpıp yıldız yapma, zamanı.

Kendi hesabıma, klasik çizgide Stirner’e yakın düşerken, doğduğundan beridir biyolojik olarak insan-değil biri olarak, anti-hümanist ve dolayısıyla anti-anarşist biriyim, tüm teorimle, tüm pratiğimle, tüm praksisimle, 42 yıldır.

Tüm bu çerçeveyi de o nedenle kolayca yapıyorum;

Dışarıdan ve uzaktan bakarak.

Işık yılları uzaktan.

Dipnot:

Tüm bu tanımlar da, Ağustos 2016 momentlidir. Geçmişe ve geleceğe doğru tanım kayması yaşarlar.

(25 Ağustos 2016)