Bir:
Elvis
Presley benzeri 1 kişi varsa, daha çok anıştırma vardır; 100 kişi varsa, limit
0 anıştırma vardır. Bu ‘benzeri’ yarışmalarında açıkça gözlenir: Örnekleme
genişledikçe, benzemezlik daha çok göze batar.
Bu
durum, sinemanın ana akım göstergebilimine aykırıdır ama buna dikkat edilmez
İki:
Lynch,
1950’lerin giysilerine ve tiplemelerine bilerek veya bilmeyerek, isteyerek veya
istemeyerek anıştırma yaptığında. 1990’larda bunu anışacak insanlar vardır ama
eğer konu 1850’ler olsaydı, böyle olmazdı.
Yani:
Napolyon
imgesini Napolyon imgesi yapan şey, elini paltosuna yandan sokmuşluğudur, yani
genelgeçer klişe odur, şahlanmış at üzerindeki fotoğraftan yapılma tablo pozu
değil.
Buradan,
Eisenstein’ın morun ölüm rengi olduğu tezine / anıştırmasına geçelim. Bu
varsayım, yalnızca onun için geçerli olabilir ki muhtemelen anılarında böyle
bir durum olabilir. Diğer insanlar için böyle olmayabilir.
(1 + 5 Haziran 2018)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder