Çarşamba, Haziran 13, 2018

Mixtape, Çapraz Medya, Dünya Kupası 2018, Mesut Özil, Guy Ritchie


Sürpriiz.
Yeni bir tür: ‘Mixtape’.
Çapraz medya gibi bir şey. Onun 10 yıl önceki durumu gibi bir şey.
Bir tür episodik enstalasyon. Kuralsızlığın kuralı. Bir tür kolaj montaj.
Dünya Kupası 2018 reklamı. Yönetmen: Guy Ritchie.
Düşüncenin kendisi dandik olsa da, bir düşünce kısa filmi.
Çapraz medyaya benzemesi, değişik mecraları harmanlamasından dolayı.
Derdini tam anlatmasını beceren bir sanat eser.
Ritchie’nin argo İngilizce sevmesi ve kullanması üzerinden yerel, futbol üzerinden global.
Kısa filmin içinde, mixtape’in ne olduğu sorusunun yanıtı da var.
Ancak, buradaki anlamından biraz daha farklı:
“a compilation of favourite pieces of music, typically by many different artists, recorded on to tape or another medium by an individual.”
(Google dictionary.)
Bu, bildiğimiz diskjokey (DJ) miksi.
Ancak, çok-çok farklı müzik türlerinin kolajı ve montajı sözkonusu ki bu da, doğrudan bilgisayar oyunu fragmanlarının kullandığı tarz. ‘Mixtape’, bu açıdan da, çapraz medyaya yakın.
Dipnot üzerinden başka metinlere doğru açılım:
Mesut’un ‘Alman, Türk, Müslüman’ olarak aşırı vurgulu lansesi, politik açıdan çok riskli ve futbola politika bulaştırınca, her zaman sorun çıkmıştır.
Konu, doğrudan onun Erdoğan ile fotoğraf çektirmesine gönderme içeriyor. Ki bu daha da riskli bir konu.
Futbolun Dünya’nın en lümpen sporu olması, bu kısa filmi dibe vurduran tek etken. Ki buda kültürolojik bir çapraz medya demek: Popüler kültür, lümpenlik, politika, global futbol sevdası (7 milyarın 4 milyarı seyredecek Dünya Kupası’nı).
(12 Haziran 2018)

Hiç yorum yok: