Salı, Kasım 26, 2013

Freak, Ucube, Marjinal, Ayral

Geçen perşembe gecesi bir arkadaş masasındaydık.

Masadaki bir çocuk psikilatristi arkadaş benim gibilerin konumunu taınmlamak için ‘freak’ (= ucube) sözcüğünü kullandı.

Öncelikle, meraklısı için aşağıda linkler var, konunu 2 farklı açısını ele alıyor:

‘Ucube’ (Freaks) filmi:


(Bu filmin Hitler’in ilktidara geldiği ilk yılda yapılmış olması, dolaylı bir gösterge.)

‘Ucube Bedenlerin Fenomenolojisi’ kitabı:


Gelelim bize:

Masadakiler, TC’deki o zamanlarki on binde bir zekayı temsil eden AFL mezunlarıydı. Konu da, aramızdaki ayrallar, marjinaller, sosyopatlar, psikopatlar üzerinden açıldı.

Masadakilerin ben hariç tamamı, zekalarını normalleştirmişlerdi, çünkü bunun cezasını çekmişlerdi veya çekenleri görmüşlerdi.

Beni de tam sınırda olan, kurtarılacak yaramaz kardeş olarak görüyorlar.

Gelelim ana tanımlarımıza:

Marjinal, adı üzerinde sınırda yaşayanları tanımlar. Bu sıralar ağırlıklı olarak iler marjinallik üzerinden ekonomik bir tanım sayılsa da, tüm alanlardaki marjinalleri kapsayan bir tanımdır marjinal.

Ayral ise, geleneksel bir kavram, yani 1980 öncesinden kalma.

İstatiksel olarak 3 standart sapma tesinde nitelilkler sergileyenleri kapsar ve nicel olarak % 1,5 gibi bir yüzdeyi içerir.


Şimdi tüm bu sayılanların ortak özelliği, toplumu değiştirenlerin onlar olmasıdır. Çok olurlarsa, ortamın canına okurlar, hiç olmazlarsa toplum statikleşir ve bunu acısını çok çeker: Böyle de ironik bir ikilem mevcuttur.

Dolayısıyla bu kardeşlerimiz, hem cezalandırılır, hem de uzaktan uzaktan sevilir gibiler.

Gelelim ucubeliğe:

Aslına bakılırsa, o da göreli bir kavram: 1 metrelik 1 pigme için 2 metrelik 1 Hotanto bir ucubedir ve tersi de...

Kendime gelirsem:

Bu sayılanların hepsiyim ve daha fazlayım. 50 yıl boyunca tüm anormalliklerimi tanımlamaya çabaladım ama hala % 10’luk bir dilim var ve onlar en önemli bölgede.

Ucube olma sıfatını taşırım, çünkü 9 yaşında şiddetten aşırı zevk aldığımı öğrendim. Böyle bir sürü niteliğim var ve bazıları burada sayılamaz.

Tabii, bu yönlerimi elimden geldiğince sakladım ama normallerin burnu da iyi koku alır doğrusu. Dolayısıyla, epeyi de ceza gördüm toplum tarafından...

Gelelim işin nesnel momentine:

Yeni bir orta çağdayız artık. Geçmişteki orta çağlardan bildiğimiz üzere, bu dönemlerde acaiplerin oranı da sayısı da artar ve arttı da. Bugün TC toplumunda anormal sayılan tüm sıfatlar biraraya geldiğinde, geriye nüfus kalmıyor gibi.

Tabii benim asıl derdim şu:

Kendi bir ucube olacakken, karış tarafa geçip ucubeleri ‘ağaç yaşken eğilir’ hesabınca, çocukken değiştirmek için, bir çocuk psikiyatristi olan arkadaşın durumu...

Onun takdirini okura bıraktım...


Hiç yorum yok: