Sonuçlar
şaşırtıcı oldu ama henüz kimse onları anlayamadı.
Bir:
Katılım
% 83 yerine, % 84 oldu. Özeleştiri. Biz, % 80 dedik.
% 84, 31
Mart Türkiye ortalamasından hala daha düşük, o % 85 küsur idi.
İki:
HDP, 200
bin kişiyi sandığa götüremedi. Bunda, Öcalan ve Barzani çıkışlarının üçüncü
dereceden yan etkisi etkili oldu. Asıl neden, yaz tatili idi.
Üç:
SP, %
100 CHP’ye oy vermedi.
Dört:
Sonuçta
fark, AKP-MHP bloğundan geldi: En az 300 bin kişinin taraf değiştirmesi olarak:
300 bin taraf değiştirince, 600 bin sonuç katkı eder.
Beş:
Yani,
hep söylediğimiz gibi, AKP MHP’y terketmedi, MHP AKP’yi terketti.
Altı:
Bahçeli,
(asılmasını istediği) Öcalan’ı överek, Dünya politik literatürüne ve popülist
söylemine inanılmaz bir kayıt düşürdü.
Yedi:
Yeğen
Barzani, öyle bir zamanda TC’ye geldi ki, Irak hükümranlığını başlamadan yarı
yarıya sildi.
Sekiz:
Yıldırım,
kaybetmek için hiç çaktırmadan elinden geleni yaptı.
Dokuz.
31 Mart’taki
% 52,5-47,5’luk denge, şu an için en azından tersine döndü.
Tezlerimiz
hala aynı:
2021-2023’teki
erken genel seçimde ve başkanlık seçiminde, başkanlık sistemi ve % 10 baraj
baki. CHP-AKP (veya muadili parti) ikili parti düzeni (diğer partiler barajı
geçemiyor), CHP iktidar, İmamoğlu başkan, Kılıçdaroğlu CHP başkanı (Almanya ve
Merkel örneği gibi).
İşte o
nedenle, İmamoğlu projesi
işletilmeye başlandı.
(24 Haziran 2019)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder