Bir
bilgisayar oyununun sinemasal fragmanlarının, sinema açısından böylesine
profesyonel oyunculu, yönetmenli olarak, bu denli kalabalık bir kadroyla
gerçekleştirildiği ilk proje bu olabilir.
Fragmanlar
oldukça uzun bir sürede, tek tek internete sürüldü.
Fragmanlar,
inanılmaz sürreel kısa filmler olarak tasarlanmış. Bunda del Toro’nun payının,
Kojima’nıkinden yüksek olduğu kanısındayız.
Kojima,
tam bir narsisist ve megaloman.
Bu da
onu şu hatayı yapmaya itmiş:
Oyunda
anafikir olan, insanlığı kurtarmanın tek yolunun tek tek bireyle arasında
köprüler ve bağlantılar kurmak olduğu düşüncesine varmak.
Oysa,
Yeri Orta Çağ’dayız. Eski-asıl Orta Çağ bilgiyi korumak için kurulan
üniversiteler, önce kampüs duvarsızdı, sonra bakıldı, halktan yalıtım daha
işlevsel, o zaman duvarlar örüldü. Bu gerçeklik parçası, Kojima’nın savının tam
karşıtı.
Keza,
büyük salgınlarda da, diyelim Orta Çağ’daki veba salgını sırasında, (dağlık
bölgede ve ticaret yollarından uzakta olduğu için) Milano gibi, yalıtık
bölgeler salgından korundu.
Bir de,
bunun yanısıra şu gerçek de var:
Bilginin,
kütüphanelerin merkezileştirilmesi, onların bir kezde yok edilebilir olmasını
sağlamış, İskenderiye Kütüphanesi’nin başına geldiği gibi…
Keza, ‘Fahrenheit
451’de kitapları korumanın tek yolunun, onları tek tek bireylere yükleyip,
onları toplumun dışına kurtarmak olduğu gerçeği de var.
O nedenle,
desantralize olarak dağılmış bilgili bireyler, Yeni Orta Çağ’da, yani günümüzde
çok daha işlevsel. Yani, halihazırdaki koşullarda hümanizm, fatal bir ideoloji.
Gelelim
asıl ana-anafikre:
‘Death
Stranding / Ölmeye Yatmak’. Bu, Homo Sapiens için 2020’de önesürülebilecek veya
geçerli olabilecek bir sav değil. İsan türü, 1945-2020 arasındaki sürede,
kendini yok etmeye belki de en uzak noktasında şu an.
Ancak ‘Ölmeye
Yatmak’, Freud’un uygarlıkların ve/ya bireylerin ölme arzusu olarak tanımladığı
şey de olabilir pekala. Ancak, Freud’un da eksik bıraktığı bir nokta var:
Ölmeye yatmasalar bile, uygarlıklar, bireyler ve kültürler zaten ölüyor.
Bu
durumda ‘Death Stranding’, içeriği / özü / tözü, ancak negasyon ile
sindirilebilecek ve kullanılabilecek ama biçimi
mükemmel bir popüler kültür ürünü olmuş, diyebiliriz. Tabii ki oyunun bu
fragmanlarla ne denli ilintili olduğu da, önümüzdeki aylarda oyuncular
tarafından izlenecek.
(1 Haziran 2019)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder