Cumartesi, Haziran 01, 2019

Avrupa Birliği’nin Almanya = 4. Reich’laşması: 2015-2040


Bu süreç, 1945-2045 arasını kapsar.
Bu süreç, hegemonluk kaymalarına naklen, içeriden ve doğrudan gözlem olarak, en ilginç örneklerden biri olarak geçti.
AB’nin 1945-1990, 1990-2017 (Brexit) dönemleri, hegemonluk tarihi açısından birbirine hiç benzemeyen ama tarihsel / zamansal ardışık parçalar oldu.
Antik Yunan dönemindeki Antik Yunan – Fenike / Kuzey-Güney), Roma dönemindeki Kuzey-Güney (zengin-fakir değil) ve 800 ertesindeki Batı-Doğu ayrımı çizgileri AB için, ayrı bir hegemonluk tarihçesi dilimi oldu.
1940-1648, 1940, 2040 için, 3 Almanya’sal-Makro-Reich momentleri, ardışık ama aralarında tam neden-sonuç ilintisi olmayan, ayrı bir hegemonluk tarihçesi dilimi oldu.
Almanya, 2 Dünya savaşı çıkarıp, 2’sini de yitirip, bunların ardından hala 3. Dünya Savaşçıkları çıkarabilen veya çıkarmaya teşebbüs edebilen, tarihteki tek örnek oldu. ABD bile bunu beceremedi.
Almanya, 1945’te 10-50 milyon Almanya-dışı Alman’ı iç göçmen olarak almayıp, 1960’ta 1-5 milyon Türk-Alman’ı iç göçmen olarak alarak, kendi kendini ırksal / kültürel asimile etmenin çok özgün ve hatta belki de biricik örneğini verdi. Bunun neo-hegemon olma sürecini olumlu ve olumsuz katkıları, ayrıca tartışılmalı durumda ama Cem Özdemir ve Vural Öger, Alman’dan çok Almancı olan ve Alman hegemonyasını savunan Türk örnekleri olarak ayrıca irdelenmeli.
Bunları yaratan, Almanya’dan çok, ABD oldu. Türkiye’yi neo-yerel hegemon yapan da ABD oldu (azıcık da Rusya). Almanya-Türkiye dolaylı işbirliği ama AB-TC çatışması da yan bilgi olarak önemli.
Sonuçta, 19. Yüzyıl’da pantürkizmi icat edenler Türkler değil, Almanlar oldu. Şimdiki ‘abwehr’ muadili kurumlar da, neo-hegemon-cuk TC modelini de çoktan hazırlamışlardır.
Şerh: Almanya’nın tüm bunlar için Türkiye’ye gereksinimi yok aslında.
Devam:
Almanya’nın 400’lerde karakafalılaşması, 800’lerde sarıkafalılaşması, Ruslar’ın aslında Germen ve Almanya kökenli bir kabile olması; İran-Rusya-Türkiye 1500-1900 hegemonluk çatışmasından (ve açmazından) sonra, Almanya-Rusya-Türkiye 2020-2080 hegemonluk çatışması (ve açmazı) demek olacak gibi. (Bu açmazın işlememesi için, Almanya’nın Ukrayna’yı parçalamaması gerekir ama çoktan parçaladı bile, tıpkı eski-Yugoslavya’yı Slovenya üzerinden parçaladığı gibi.)
Türkiye’nin NATO-içiliği ama ŞİÖ-dışılığı ile Almanya’nın AB içiliği ve dışılığı, ilginç bir Dünya Sistemi karşılaştır-karşıtlaştır olgusu.
Almanya-4. Reich geniş bölgesi, ekonomik açıdan karlı bir makro-bölge değil: Enerji kaynakları, Ukrayna’da değil, Rusya’da.
Bu durumda, Almanya’nın dördüncü-reich’laşması, hegemonluk için hegemonluk gibi bir şey oluyor ve bu da, süreci baştan Almanya’nın aleyhine kılıyor.
Yani:
En geç 2060’ta 4. Reich bölgesi (Batı Ukrayna dahil, tüm Doğu Avrupa), beylikler dönemine girer, hani şu Ukrayna’nın karanlık dönemi gibi…
Almanya bunu bilse de, o hegemonluk oyununu oynar, oynadı, oynuyor, oynayacak…
Kıssadan hisse:
Hegemonlar hegemonluklarını kendileri yıkmasalardı, devletler bin yıldan uzun sürerlerdi ve bu da aşırı-statik bir tarih modeli yaratırdı.
(16 Mayıs 2019)

Hiç yorum yok: