Cumartesi, Şubat 25, 2017

ABD Belgesel Sineması 2017

Çok-çok ilginç bir moment:
122 yıllık sinema ve belki o kadarlık Holywood tarihinde ilk kez, ABD’liler belgeselde gerçeği, yalnızca gerçeği, naturalizmi ve doğrudan söylemi yakalamışlar. Hem de belki 10 belgeselde birden. Hem de aynı yıl.
3 belgesellik metnimizi yazdık. Buna 2 belgesel daha ekliyoruz, ilk 5 as olarak:
Contemporary Color, bir çağdaş performans derlemesi, 10 grup birden birarada tek şovda:
American Anarchist, ‘Anarşistin Yemek Kitabı’nı yazan adamın (oto-)biyografisi belgesel:
Şöyle bitiyor:
“Daha çoğunu yapmış olmak ister miydim? Evet.”
Ek olarak, terör metin dizisinde yazdığımız, 1966 tarihli bir olayı anlatan 2016 tarihli ‘Kule’:
Belki ilk çizgifilm belgesel.
Doğrudur, ABD işi realizmde, gerçekleri söylediğinizde, artık o gerçekleri değiştirebilme aşaması çoktan geçilmiş demektir ama biz bu kezinde onu onaylıyoruz, çünkü:
Belgeseller, bitmiş bir ABD’yi anlatıyor, bitecek ve/ya bitmekte olan ABD’yi değil.
Nasıl ki Brzesinski ve/ya Kissinger açıkça ABD’nin biteceğini yazdılarsa, bu belgeseller de ABD’nin bitmişliğini içeriden ve doğrudan kayıtlıyor ve kanıtlıyor.
Bundan iyisi, Şam’da kayısı. Şam’ı da ABD bombaladı. Dünya’nın 3 milenyumluk en eski başkentini ve metropolünü. Şam artık yok, kayısısı da.
Yani:
Ne Şam’ın şekeri, ne Arap’ın / Yanki’nin yüzü.
Tarih, ilk kez onu batıranlarca doğrudan yazılıyor, sinemalanıyor, vd, vb:
İroni-ötesi…
(25 Şubat 2017)

Hiç yorum yok: