Güzel
bir tarihsel kritik olgu ve dürüstçe bir açıklama olmuş. Açıklama şu:
“Kıbrıs’ın
kuzey kesiminin Türkiye’ye ilhakı seçeneğini geçersiz gören Akıncı, Duvar’a yaptığı
açıklamalarına ikinci bir Tayfur Sökmen olmayacağını belirtiyor.”
Ancak,
bazı tarihsel ayrıntı-bilgi eksiği ve hatası sözkonusu kendisinin. Hatay, bir halk
oylamasıyla 1939’da Türkiye’ye katıldı, ilhak ile değil. Uluslararası olarak tanınan
bir oylamaydı o ve kabul de edildi. Oysa bugün, Kuzey Kıbrıs, her ne biçimde
Türkiye’ye katılırsa, katılsın, red edilecektir.
Artı Türkiye,
Nahcıvan ve Acaristan’ın aynı yöndeki isteklerinin kendi red etmiştir hep.
Atatürk de, Gümülcineliler’i red etmiştir sağken.
1977’den
beridir, Kuzey Kıbrıslı Türkler’in Türkler’i sevmemesini anlarım, çünkü
onlardan dinledim öyküyü. Eh, Kıbrıs Çıkartması sırasında bizzat kendimin
gözledikleri de etkiliydi zaten (yazamam, vatan haini sayılırım). 2001’de
Londra’da 80 bin Kıbrıs türkü olduğu da resmi bilgiydi zaten. 100 bin Kuzey
Kıbrıs Türkü dehelendi, TC’den 250 bin imtiyazlı Türk orayı ele geçirdi.
Ancak şu
an, Kuzey-Güney Kıbrıs birleşmesi artık mümkün değil, Kuzey istiyor, Güney
istemiyor diye değil. Birarada yaşamak diye bir şey kalmadı artık.
Kuzey, o
ya da bu tarihte, şu veya öbür biçimde TC’ye katılacak. AB ve ABD için gündem
değişiyor artık, Ortadoğu’yu kendi haline bırakacaklar artık, ama 25, ama 35
yıl sonra. Çıkartmadan beridir ise, 43 yıl geçti.
Yanisi
şu: 1974’ün asıl Kuzeyliler’i kendi ülkelerinde azınlık kalacaklar.
Bunun da,
Sökmen ile hiçbir ilgisi yok.
(20 Şubat 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder