Adorno,
Brecht’e dişini geçiremedi ama Benjamin’e Lukacs’a feci geçirdi ve onlara
eziyet etti.
1’i
sınırda öl(dürül)ürken, 1’i baskı altında uzlaşırken, 2’sine de hoşgörü
göstermedi. Güçsüz-mazlumu ezdi.
Sonra
kendi gitti güçlü-zalim oldu, gücü, iktidarı, statüyü, (CIA ve onun
‘Monad’ıyla) işbirlikçiliğini seçti, evet seçti.
Yine de
Negatif Diyalektik, tıpkı faşist Heidegger’in Metafizik’i gibi, bir başyapıt
sonuçta.
(20 Şubat 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder