2010-2015
için böyle olmakta.
Sinema
tüm tarihiyle, artı kokulu sinemayla, artı devingen koltuklu uçuş simülasyonuyla,
5 duyu-di alanında seyretti. Damarla verilecek hormon da olabilir.
Ma akış
çizelgesi, modern dans için böyle olmakta.
Artı,
kurmaca olarak vizi-sonor (Asimov) ve real (Lem) böyle olmakta.
Böyle
yapılması planlanmadan önce yapılan çizgiroman, dizi, film, çizgifilm
çaprazlamaları böyle olmakta.
Böyle
yapılması planlanmadan sonra yapılan çizgiroman, dizi, film, çizgifilm
çaprazlamaları böyle olmakta.
Şerh 1:
İlk tematiğin, herhangi bir sanat dalında olmaması gerektiğine / olması
gerekmediğine ilişkin bir gözlemimiz var. Tamam, önceki denemeler de verimsiz
ama sonraki denemeler neredeyse sıfır verimli oldu.
Şerh 2:
İnternet dizisi (Sense8, Netflix), 2015 itibarıyla yeni bir artı-değer sanat
alt-dalı durumunda. İnternet reklamı ise (Hire) 2010 tarihli böyle oldu, daha
önce yani. Bunlar, maliyeti % 30 azaltıyor.
Demek
ki:
Burada
sorun ve çıkış noktası, ‘hangi asal veya bileşik sanat dalı veya alt-dalı?’
sorusu.
Şerh 3:
O kadar Batman’in üzerine Gotham dizisi / internet dizisi, sürprizin sürprizi bir örnek oldu.
Buradan
çıkan artı-değer de şu:
Farklı
sanat dallarındaki ve alt-dallarındaki örtüşen, örtüşmeyen, eksik kalan,
artı(k) kalan öğelerin spin-off, cross-off türü örnekler yaratmaları ve bu
hesaplanabilir bir şey değil gibi görünüyor şu ana kadar.
Çapraz
medyanın verimi de, bu iç permütasyonlardan çıkacak gibi. Yoksa, elde
yeterinden ve gereğinden çok çekirdek öykü ve karakter var ortada.
Şerh 4:
Süper kahramanların zombilikleri gibi sapa öykülemeler, satmadığı için, olay
baştan kaput aslında. Ancak, bugün satmayanın yarın satması gibi bir komiklik
de var ortada. Yoksa, çizgiromanın 1930, 1960, 1990, 2020 4 şeref turu olmazdı
ortada.
Olayın
özüne inersek:
Var olan
bir kurmaca örneği çapraz-medya’lamak, onu kavramsal-çerçeve’lemek ve
kromozom-düşünce’lemek demek aslında.
Biz
bunu, düşünce-filmi ana kavramı üzerinden, tüm sanat ürünlerine uygulanabilir
bulmaktayız. Uygulanamayanları da pas geçip çöpe atmak taraftarıyız açıkçası.
Ekler.
Bir:
Görsel
medyadan klasik resim, bu sıralar
ucundan kıyısından azıcık anımsanan ama aslında fotoğrafın ve çizgiromanın
şimdilik üzerinde anlatı düzeyli bir öğe.
İki:
İşitsel
medyadan tango türü çapraz medya Dünya müzikleri, özellikle Woodward çizgifilmi
katkısı ile, özellikle kimyasal (duygusal) duy-dil üzerinden en uygun medya durumunda.
Üç:
Motor
medya açısından modern dans (sırası geçiyor ve az geçmiş olsa da), yine
Woodward katkısı ile, en uygun medya durumunda.
Dört:
Duygusal
duyu-dil henüz çalışımadı ama eli kulağında.
Beş:
Sözel ve
öte-sözel duyu-dil, düşünce filmi, dansı, şusu busu yaratmak için, hala ve hep
en uygun medya ama milyonda bir bile kullanılmıyor. Duyu-dilin ve çapraz
medyanın geleceği o. Yeni Orta Çağ ise onu geçici olarak gömecek gibi. Uç
örnek: 1500’deki dini karikatürlü Orta Çağ halıları gibi.
Çıkış:
2020’den
sonra durum değişecek.
(5 Temmuz 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder