Twitter’ın
beyinsizlerin mekanı olduğunu yazmıştım. Şimdi de bunu, kendi metinlerim ve
okunma sayıları ile karşılaştırayım:
15
Temmuz 2016 tarihli şu metin, 1-2 günde 2.500’den çok okundu:
“@HuffingtonPost
No sentimental fascism please, no disinformation please, no feeling please,
true information please. If you are journalists.”
Buradaki
sansasyonel sözcükler, ‘no sentimental fascism’ olmakta. Bildikleri ama
dilegetirlidğini duymadıkları ve dilegetirilince, kulağa hem olumlu, hem de
olumsuz gelen önermeler.
Sonra,
bildiğimiz Fuat Avni var. 2 Fuat Avni’li mesajım:
Bir:
“@dunya_gazetesi
Cumhurbaşkanı başyaveri hakkında gözaltı kararı: En büyük Fuat Avni, bizim Fuat
Avni. Bir de kardeş var tabii.”
11
saatta 472 kez okundu.
İki:
“@Haberdar
Yaver ve kardeş. Ne çok Fuat Avni'miz varmış te be yav.”
13
saatta 413 kez okundu.
Yine
İngilizce bir örnek:
“@WSJ It
is very difficult after Brexit. UK is now a colony of her ex-colony USA.”
33
dakikada 174 kez okundu.
Görüldüğü
gibi, İngilizce veya Türkçe haber / gazete siteleri bunlar. Dünya’da bile en
çok girilen ilk 10 sitede yer bulamayabiliyorlar ama Dünya’nın bütün
internetçileri her gün en az bir gazete okuyor.
Bizde
Onedio ve Ekşi Sözlük, aşırı öznel ve sansasyonel çizgide. Gazeteler ise,
tarafsız olma noktasını / referansını yitirdiler darbeden sonra. Aklıselim
zaten yoktu, eksi oldu.
Bu
aklıselimsizlik, Twitter ve 40 yaş altı ergen düzeyi demek. Hisle harekete
ediyorlar ama tam Türkan Şoray filmi hissiyle. Sonu da hicranla bitecek tabii
ki.
(18 Temmuz 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder