Bunu,
tüm popülerr kültür ve banalite ürünleri olarak, son 2-3 yıldırki çizgiromanlar
söylüyor.
İlginçtir,
Bizasns ve Roma da böyle gitti.
İstanbul
düşerken Bizans monarkları, meleklerin cinsiyetini tartışıyorlardı teokratlar
olarak.
Eskiden
teokrasi bürokrasisi sınıfı vardı, şimdi komprador burjuvazi var. Pek bir şey
değişmedi yani: İkisinin de dini imanı para, vatan yok, sadakat yok. ilki iyi
de, ikincisi onların da sonunu getirdi.
ABD
Clinton-Trump ikilemi ile, AB Brexit ile, TC en son darbemsi ile bu durumda.
Rusya,
1986-1996 arasında bunu atlattı. Çin, o duruma hiç girmedi henüz ama pekala
girebilir, onların iç savaşları Batı’dakilerden çok daha acımasızdır.
Hindistan’ı
saymıyorum: ‘Savaşma-seviş’ diyen bir dinin müritleri, 3 Gandi’yi temizlediler
(birincisi, son ikisinin akrabası değildi).
Yine de
son 3 paragraf, feci bir DC Comics / Marvel öyküsü gibi.
Oralarda
da, süper kahramanlar birbirini yiyorlar.
Benim
favorim şu:
Hpulk’ın
sürgüne yollandığı gezegeni, çocuğunu ve karısın öldüren İlluminati’cileri
parçalaması. Eğlenceli idi. Komikti. Diğerleri, biraz daha ciddi ama daha az
ciddiye alınabilir.
Çünkü
Hulk, en has düşmanını bile, kendi etiyle besleyerek, kendi gezegenlerine
döndürecek denli adildi.
3 dizi
dizisi var elimizde.
Dexter,
Spartacus, Hannibal.
Bu 2
büyük yayınevinin çizgiroman öyküleri, henüz o dizilerin öykü tasarımının %
1’ini bile yakalamayadı.
Ama ya
yakalarsa?
O zaman,
bu oligark iç savaşının sonunu, bitmeden yazarız.
Nokta.
Es. Devamı var.
Dipnot:
Bu
metin, Wolverine: Bir Halk Düşmanı öyküsü okunduktan sonra yazıldı.
Ek
bilgiler:
Bir Halk
Düşmanı filmi (Will Smith), Bir Halk Düşmanı filmi (Steve Mc Queen (eskisi)),
Batman-Superman çatışması çizgiromanı ve (onu henüz seyredilmemiş) filmi, Hulk
Gezegeni çizgiromanı ama kesinlikle çizgifilmi değil, Wolverine Japonya
macerası çizgiromanı ve filmi (bu macera, ona göndermede bulunuyor çünkü), hep
birlikte bir sonraki metni yazdıracaklar.
(24 Temmuz 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder