Bu
konuda onunla 4 yıl önce farklı düşünüyorduk:
“Huffington
Post yazılarımı takip edenler için çok da yabancı olmayan bir konu. Daha önce
"Blogculukta İran Devrimi" adlı yazımda, Huffington Post'un ne kadar
önemli bir blogculuğun haberciliğe devşirmesi başarısı olduğunu anlatmıştım.
Her ne kadar bu başarı Reha Ülkü tarafından, günlük ve gelir geçer olarak
görülse de, önemli olanın kurumların değil, modellerin başarısı olduğunu temel
hareket noktamız olarak görmek en doğrusu.”
Rahmetli
Yurtsan Atakan ile de bu konuda anlaşamadık. Onun hatırasına saygıyla, onun
çizgisini sürdürebilmek için konuyu açımlama yükümlülüğü duyumsadım.
(Şerh:
Ertuğ adını anımsamıyorum, Atakan’ın veya başka bir yazarın mahlası veya ayrı
bir yazar olabilir. Ek: Genç bir iletişimci imiş.)
Gelelim
2016 Huffington Post’una:
Gazete,
Nice saldırısının ardından ölen çocukların üzerinden sansayyon yaratmak için,
terkedilmiş bir taş bebek fotoğrafı bastı. Altına da firaklı bir metin yazdı.
Öncelikle
benim konuyla ilgili oradaki yorumum ve sonra asıl açımlama:
“@HuffingtonPost
No sentimental fascism please, no disinformation please, no feeling please,
true information please. If you are journalists.”
Yani:
Sentimental
faşizm olmasın lütfen, dezenformasyon olmasın lütfen, duygu olmasın lütfen,
doğru bilgi lütfen. Eğer gazeteciyseniz.
Burada 2
nokta var:
Bir:
HP en
başta bu noktadan yola çıktı ve bu gazetecilikte bilinen bir üçkağıttır.
İki:
Ortaya
3,5 buçuk karışık yazar düşüncesini bizim ülkedekiler de uyguladı ve tutmadı.
Radikal’i bu tutum batırdı örneğin. Sorun satmak veya reklam almak da değil
etik, yani estetik değil.
Bunları
şunun için yazdım:
Türkiye’deki
2016 darbe girişimin ardından herkes olur olmaz şeyler yazdı. Doğu kökenliler
Batı’da tutulduğu için, onların metinleri öne çıktı. Ancak, feci yalan yanlış
şeylerle doluydu bu metinler.
Darbenin
biçiminde aksayanları görmediler. İşin AKP’ye yaradığını görmediler.
Diktatörlüğü ucundan eşelediler.
Engizisyon
lafını eden yok, Papa’dan söz yayınlayan çok.
Bu,
cihad x Haçlı Seferi durumu. Bu bir gazetecilik haberi olarak, 15 yıl önce oğul
Bush tarafından dilegetirildi.
Gazeteci
anı anıa yazmaz. Yazarsa, 70 yıllık, 20 ciltlik ve 7 bin sayfalık Cüneyt Bey
Tarihi yazıp da, tarih bilinci eksi olan
Cüneyt Arcayürek gibi olur.
O
nedenle, epei süredir gazeteler makale de yayınlıyorlar. Muhabirler edğil ama
köye yazarları temel tarih bilgilerine sahip olmak durumundalar.
HP’un
yaptığı ise, yalnızca satış odaklılık.
En
battığı nokta da bu.
(17 Temmuz 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder