Hiç arzu
etmişliğimin olmadığı bir şey.
Ahmet
Algazi’nin ‘Bahra Lambaya’sını gördükten sonra da.
Oysa,
hem anlamsız şeyler yazan yazarlar, hem anlamsız kaligrafiler çizen kaligraflar
varmış.
Sıra da
şöyleymiş:
Tanınabilir
imge, tanınmaz imge, anlamsız yazı, anlamlı yazı.
Asemitik
değil de, asemantik daha doğru bir terim bence.
Benim
yaptığım ise, yoktan sözcük var etmek oldu:
Hem
poliyalektik gibi var olanı çeşitlendirmek, hem yeğlem gibi öztürkçeleştirmek,
hem abdi (Allah’a, babaya, devlete itaatsizlik) yoktan var etmek gibi.
Abdi, bu
bağlamda asemitik sayılabilir pekala. Ya da, belki bir kısaltma.
(19 Temmuz 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder