İkisi de
piyanist.
Korea
canlı, hem de çok canlı. Hüzünsüz değil ama temelde canlı. Latin ruhlu olduğu
için öyle dedim.
Jarrett
hüzünlü, durgun ve derin. Üstelik o bir Afro-Amerikalı.
Bunlar
çelişmiyor bence. O nedenle ikisini karşılaştırdım-karşıtlaştırdım.
Müzik
için, özellikle caz müziği için, duygu duyu-dili, kimyasal duyu-dilin bir
alt-dalı olarak, içgüdülerle doğrudan ilintili olduğu için, çok çok önemli. Bir
de modern dans böyledir. Böyleliklerinin ortak yanı, asal-duyu-dil
kullanmalarıdır.
Acaba bu
ikisinin sentezi mümkün mü?
Onları
tanıdığımdan ve dinlediğimden beridirki 32 yıllık bir soru bu: Ancak 32 yıl
sonra dilegetirebildiğim.
Hem
canlılık, hem hüzün istemiyorum, değişik bir oblivion istiyorum.
Nokta.
Es.
(5 Temmuz 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder