Alangu,
Galatasaray Lisesi’nde edebiyat öğretmeni iken, günlerden bir gün 5 öğrencisine
parmağını uzatır ve şöyle der:
“Sen,
sen … sen yazar olacaksın. Mollalar, günce tutun.”
Buraya
kadar sorun yok.
Benim
merak ettiğimse, bunu GSL’nin diğer sınıflarını için nasıl olduğuydu. Bir gün
yanıtımı aldım.
AFL
mezunuyum. Günlerden bir gün, AFL’li bir ablamızla evli bir GS’li abimiz ile
karşılaştım. Ferhan’ın bir sonraki sınıfındanmış. Ferhan Şensoy da, o 5 kişi
arasında yazar olacağı söylenenlerdenmiş.
Bir
sonraki senede, o sınıftan yazar çıkmamış. Demek ki durum, Alangu’ya özgü, o 5
kişiye özgü bir toplam. Anekdotluk bir durum yani.
11
yaşındayken, 13 yaşındaki abim nedeniyle yazmaktan haberdar oldum: O
sürdüremedi, ben sürdürdüm. O nedenle, yatılı okul lisede de geçerli olan
ağabeylik müessesi ve yazar abi varken, sonraki sınıfın kader hakkını pas
geçmesi, asıl anekdotluk konu bence.
O abinin
de dilegetirdiği üzere, GSL’liler her zaman yazıya iman etmemişler. O, övünerek
hariciyeci, maliyeci olanları saydı döktü.
Biz,
hala yazar olanların peşindeyiz.
(1 Nisan 2018)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder