6
sözcüklük hikaye, patenti Hemingway’e ait sayılan ama ona ait en ünlü örneğin
apartma olduğunun ortaya çıktığı, gerçekten
6 sözcükten oluşan öykü demek. İngilizce’deki sözcükler, ortalama 4-5
karakterden oluştuğu için, 6 sözcüklük bir hikaye, boşluklar ile, maksimum 35
karakter oluyor ki bu uzunluk, hem 19. Yüzyıl-Feneon tipi 3 satırlık öyküden
(180 karakter), hem Sms / Twitter mesajından (eski durumuyla 140 karakter)
epeyi daha kısa olmakta.
Twitter’da
buna ilişkin, kendi sayfamda, hem İngilizce hem Türkçe, epeyi örnek kayıtlı
bırakmış durumdayım.
Her
nasıl olduysa, konuyla ilgili olarak Ekşi Sözlük’te olan sayfayı görmemişim.
Konu bugün yan listeye çıkınca gördüm.
Bir şeyi
daha gördüm:
Yukarıda
listelediğim yazma tiplerinin, inanılmaz farklı yerlere, zamanlara, kültürlere
ait olmalarına karşın, nitelikçe neredeyse tıpatıp aynı olduğunu.
Örnekler:
“ya
sorun sizde değil de, bendeyse ?
sorun
sende, bizde diye yalandan dedik.
gerçek
hayatta olmaz altı kelimelik hikayeler.
altı
kelimeye sığmayacak kadar çoktu dertlerimiz.”
(4 ayrı
yazardan örnek.)
Bir şeyi
daha gördüm:
Bunların
öykü veya edebiyat olmadığını, çünkü olay içermediğini.
Tıpkı
Ot-Kafa ve hatta 2. Yeni çizgisinin edebiyat olmaması gibi.
Şunlar
edebiyat değildir:
“Renkler
hızla kirlendi, birinciliği beyaza verdiler.
Devlet
dersinden ölmüş çocuk burada yatıyor.”
Bu;
belagat, retorik, aforizma da değildir. Süslü sözdür, Türkçe için, ‘uydur uydur
söyle’dir. Permütasyon ve kombinasyondur. (Bunun Türk şiiri için toptan
böyleliği, Türk Dili Yıllığı’nın 1999 veya 2000 nüshasındaki bir makalede
mevcuttu.)
Bu,
ihlal öyküsü de değildir, çünkü burada gerçekten zorlanan bir kural yoktur, sevilen kafesin içinde debelenme köleliği
vardır. İhlal öyküleri de, zaten sözcük oyunudur, yaşanmışlık / biliyorluk /
bilinçlilik değildir.
Peki, bugünün
16-43 yaş arası ezeli-ebedi ergenlerine bunun öykü olmadığını veya öykünün ne
olduğunu nasıl anlatacağız?
El
cevab:
Anlatamayacağız,
çünkü dinlemeyecekler.
14.10.18
günü için yaklaşık 100 örnek yazılmış ve neredeyse tüm örnekler aynı.
İşte bu
nedenle anlamayacaklar ve ondan önce de dinlemeyecekler: Hepsi tek noktada,
hiçlikte toplanmışlar çünkü.
Kendi
kurgusal-kurmaca-uyduruk kabuslarını tek
seçenekli yaşam sanıyorlar çünkü.
Ot-Kafa
da öyle, ‘Twitteratür’ de öyle, fanzin de öyle, graffiti de öyle ve öyleydi, 2.
Yeni de öyleydi.
İçi boş sözler, içi boş yaşamlar.
Şeyselleşmenin sözünün artık
edilemediği
düzeyde ve nitelikte bir şeyselleşmişlik.
Hepsinin
toptan devredışı bırakılması gerekli. 1’den sonrası, istatistik bile değil
bunlarda.
(14 Ekim 2018)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder