Bu
akşam, birkaç yüz mesaj okudum sosyal medyada, farklı kanallarda. Bir acaip
dangalaklık var ortada ama tarife sığmıyor. Cumhuriyet, CIA bilgisayar oyunu
tasarladı, teröristler ondan esinlendi, diye yazmış örneğin. Bir sosyal medya
mecrası, görevini doğru yapamayan polis memurunu kahraman ilan etmiş, oysa
adam, bomba yeleğini görünce kaçmış. En tuhafı Ekşi Sözlük'te olmuş: Yazarlar,
milyonlarca dolarlık kendi-müstakbel iş kayıplarından söz etmişler. Toplamda bu
ne, ne bu?
+
Herhangi
bir felakette, yalnızca % 10 oranda insanın aklıselimini koruduğu gözlenmiş. Bu
kezinde, 20-40 yaş arasıki üniversite mezunlarında, < % 1 olmuş bu oran.
Hoş, 200 mesajda 2 tam-aklıselimli mesaj gördüğümü de söyleyemem henüz.
+
Teröristten
korkma, sivillerden kork, diyorum bu kezinde. Sultanahmet saldırısında bir
sivil, bombacıyı görüp bağırmıştı ve bazı ölecekler ölmemişti ama bazı
ölmeyecekler de ölmüştü, çünkü terörist asıl hedefinden şaşmıştı. Oysa terörde
ilk kural şudur: Eğer profesyonel değilsen, hiç kımıldama, tam siper yat,
görünmez ol. Kenya'daki alışveriş merkezi saldırısında ise, bir profesyonel 200
sivili doğru yöne götürüp kurtarmıştı. Galatasaray 2003 Kasım'da ben şok
yaşamıştım, arayan internette o gün neler hissettiğimi yazdığımı bulabilir.
Yine de, bir yaşlıyı olay yerinden uzaklaştırabilmiştim ama bilincim kaymıştı,
otomatik pilottaydım.
+
AKP bunu
da lehine kullanacak, diyorum. Halkımız, haber değil, Survivor seyretti,
diyorum. Bu, faşizm bile değil, inkar dini, diyorum. Münkirlik yani.
+
Tuhaf bir
biçimde, iltica arzum gitti. Tam da bu olacakları öngörmüştüm çünkü. Maçın
sonucunu sahada izlemek istiyorum çünkü. Olabilir, ölebilirim, zaten çok öldüm,
bu da son olur. Yaşama arzum beni terkedeli çok oldu zaten. İçerisi tımarhane,
dışarısı toplama kampı, çıkarma kampı, vd, vs.
+
Şeytan'ımı
çok seviyorum. Bana hala öğrenecek şeyler ve işleyen bir beyin bıraktı geriye.
Gövdem kaput ama olsun. Tersini istemezdim.
+
Bir
arkadaşım, birkaç gün önce bana, çok kastığımı yazmıştı. Şimdi, onu düşünüp,
hüzünle gülümsüyorum. Bir zamanlar, bu memleketin ilk on binde biri olan bin
kişiyle arkadaştım. Şimdi hepsi beyin zombisi.
+
Deli
kuyuya taş atmış, akıllılar çıkaramamış. Onedio'cular mesajlarıma feci
dellendiler, yeni şeyler öğrenmeyi reddediyor beyinleri. Sonuçta, kendi arkadaş
çevreme sesleniyorum: Önümüzdeki 10 yıl içinde, sevdiğiniz birinin bu tehlikeye
maruz kalması olasılığı % 20'nin üzerine çıktı. Kendinizi ve yakınlarınızı,
felaket koşulları için oto-didakt olarak eğitin. Bildiğimiz sivil savunma kursu
gibi. Devleti pas geçin. Çevrenizdekilerden uzak durun, gördüğünüz üzere, deli
saçması davranıyorlar. BBC'de ne yapmak gerektiğine ilişkin, uzmanların
öğütleri vardı. Orada, özellikle de salakça kendini ölüme sürenlerin, neden
böyle yaptıklarını tartışıyorlardı ve sonuç, eğer düşünselerdi, böyle
yapmayacaklarıydı ki AH'da canlı bombanın üzerine atlayan da öyle yapmış oldu.
Çocuğunuza öğretin: Hedef küçültsünler (büzülsünler), ayak altında kalmasınlar,
hareket etmesinler, yardım istemesinler, görevliler dışında yardım almasınlar,
gerekirse ve yapabiliyorlarsa, ölü taklidi yapsınlar, böyle çok kurtulan oldu.
Haa, bir de konuyla ilgili son 2 yılki haberlerin hepsini okusunlar ya da siz
okuyun, onlara hulasayı anlatın.
(30 Haziran 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder