2015
için saptadığım, çapraz medya modeli buydu. 2010-2012 arasında yapılmış.
Onlarca
kişi, farklı duyu-dillerde, ana teması Cengiz Han dönemi olan öyküler
yazmışlar, sözlü, görsel, işitsel.
Tuhaf
loan tüm malzeme birada durmuyormuş. Belki birileri hala ona katkıda bulunmayı
sürdürüyordu.
Burada
bizi, daraltma-anlatı (narration) ilgilendirmiyor, sabit bir projeyi anonim
veya değil / imece olarak parçalarını farklı yorumlayarak, kendi kendini
değiştiren bir bütün olarak kurgulamak veya kurgu öz-salınımına bırakmak.
Bu,
aslında bizim ciddi oyun projesi için arzuladığımız bir şeydi.
Simülasyon
ama epeyi geniş aralıkta kendi kendine salınabilen bir simülasyon.
Buna en
yakın proje, koşut olarak Assassin’s Creed ki o da savaş anlatısı.
Biz bunu
neo-Hasan Sabbah olarak yapabilmek isterdik ama ciddi yonu olarak. Ki tek
başımıza epeyisini yapacağız gibi de görünüyor.
Keza
Homo Posterus öykülemelerimiz de öyle olacak.
Ve artı,
neo-Hasan Sabbah ve Homo Posetrus bazı neksus tekstlerle hipertekstler dokusu
olacak.
Kavramsal
çerçevesi var.
Bunu
Cengiz Han dönemi için yapmışlar.
Anlatı
türleri harmanlamaları (Girti ot yemeği harman gibi, adı da o zaten), öznel
anlatı gergefleri. Hani, bazı kitapların eril ve dişil formları varmış gibi
yapılır ya, onun aslı işte.
Bu
meta-tekst oluyor. Hatta tekst-değil / metin-değil oluyor. Sözdiline mantık ve
matematikten sonra, üçüncü kategorik öteleme oluyor (geometrik ötelemenin özgün
adı transformasyon).
Ciddi
oyun, simülasyon, çapraz medya, Mongolaid, bu yoldaki vektör denemeleri.
Sonul
menzile belki 250 yıl var daha.
Dipnot:
Star
Wars’a yapılan sonuç (2015), bunun tam tersi yönde vektörde. Ancak, ikisinin
çizgisi aynı.
(28 Eylül 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder