Burada 2
ana bölge var:
Biri,
ciddi oyun ve simülasyon ile bilimsel, nitelikli, elit ve az sayılı kullanıcılı
alan.
Diğeri,
sanal gerçeklik oyunları ve artık filmleri (Leviathan) ile bilimdışı, orta
nitelikli, popülar ve çok-çok kullanıcılı alan.
Bu koyut
durumu, bildiğimiz sanat açılımı demek. Aristo tanımından beridir son 2.500
yıldır bu hep böyle süregelmiş.
O zaman
da, son 10 yılın ikilemli tanımı var.
Eğitim x
eğlence.
Bu başka
ikilemler de demek:
Düşünce
x duygu.
Üretim x
tüketim.
Gerçek x
uyduruk hayal / imaj.
Savaşım
x kaçış.
Bu da;
pozitivizm, mekanik determinizm ve ekonomik determinizm tanım zamanı olan son
200 yıldır için de aşağı yukarı böyle. Sorun, buradaki Dünya Sistemi x
neo-liberalizm ayırtsızlığı gibi, kapitalizm x reel sosyalizm ayırtsızlığı
gibi, 2. Sanayileşme’nin proto- dönemi için de yadın x halk ayırtsızlığı ki bu
çok-çok olumsuz bir eşanlamlılık. İronik olarak da, bunun başından beridir
(Aydınlanma’dan beridir) böyle olduğunu açımlıyor bize.
Yani,
yukarıdaki epistemik harita, bize aydının da halkın da aptal ve cahil olduğunu
kanıtlıyor. En azından bu ivmeli bilgi artışı dönemlerinde.
Ya da:
100 x
180 IQ ayırtsızlığı.
Ya da:
10 (on) x
1.000 (bin) kitap okumuşluk ayırtsızlığı (ikisi de çok-çok az geliyor tarihe,
50 yaş için 10 bin kitap okumuşluk uyabilir, yani ben ucundan sıyırtıp
kurtardım).
Çünkü:
Sanal
gerçeklik asıl gerçeklikten daha gerçek bir benzetişim.
Bunun
çok-çok aha fazla yazılması gerekli.
Tanım
açılımı başlangıcı oldu.
Nokta.
Es.
(14 Eylül 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder