Rezillik
bu rezillik, kadın rezilliği, duble rezillik, tripl rezillik.
Bilmez,
bilmediğini bilmez, anlatsan da dinlemez. Nush, tekdir, kötek, atom bombası
anlar yalnız.
Bu,
Ceylan Ertem değillemesinden sonra, ikinci 2017 Dünya Kadınlar Günü metnim.
Ertem,
burjuva, dekadant, rantiye çizgide. Öbürü tersi yönde.
Yukarıdaki
başlıklı metnin yazarı Türkan Elçi, başlığında 1 satırda 2 yazım hatası taşıyan
metninde, şöyle diyor:
“8 Mart
Dünya Kadınlar günü terkibinin, ‘dünya’ sözcüğü yerine, ‘Bölge Kadınlar Günü’
demek, bana göre daha vicdani bir mesuliyettir.”
Yavrum
benim.
Batman’da
yarattığı kadınların yarattığı, Dünya’nın en yüksek oranlı gençkız
intiharlarını yaz o zaman.
Kan
davasına çocuklarını öldürmeye ve ölmeye yollayan anaları yaz o zaman.
O
bölgede, kendi ordusu tarafından katledilen on binlerce kişiyi yaz o zaman.
Roza
yazdı ama:
Lenin
daha yekinmeden, onun diktatörlüğünü yazdı.
Arendt
yazdı ama:
Yahudiler’in
Naziler’le işbirlikçiliğini yazdı.
O
nedenle Dünya, o nedenle bölge değil. O nedenle 8 Mart burjuvazinin, köylünün
değil.
O
nedenle Leyla Halid, kendisinin evlendirilmesini, çocuklandırılmasını,
torunlandırılmasını, onlarla kuşak yabancılaşmasını yaşayışını kabul etti: 3.
Dünyalı çünkü, bölgeli çünkü. Güneydoğu Anadolulu kadınlar da kendilerine
verileni kabul ettiler ve hatta patriyarkiyle ve gerontokrasiyle işbirlikçi
oldular.
Oysa
bizim köylümüz ve onun işbirlikçisi, taşranın sınıf atlamış slaktivisti
kadınlarımız, şıracının şahidi bozacıda binyıllardır.
Kim kimi
övüyor, kim kimin tanığı?
Ne biçim
Grosz Groteski olmakta bu?
Dipnot 1:
Nasıl ki
Yanömamöler yok olduysa ve olmaktaysa, proto-feodal ve ineksever göçer kültürü
de yok olmaya mahkum, üstüne kendi elleriyle ek mahkumiyetler yaratıyorlar bir
de.
Dipnot
2:
21.
Yüzyıl’da olduğumuz için, bunların ekonomik sömürülmesinden değil, bunların
ekonomiye getirdiği yükten söz ediyoruz.
Dipnot
3:
Nasıl ki
köy romanı yazmak, solumsu-muhafazakarlık üzerinden gericilik idiyse, bugünkü
bu slaktivizm de gericilik.
(8 Mart 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder