Anarşizm ve Mülksüzlük

‘Ursula K. Le Guin Eleştirisi’ (19.04.17) metnini yazdıktan sonra bu zihnime takıldı:

Anarşizm illa ki mülksüzlük müdür?

Sonra Twitter’a şunları yazdım:

“Okura soru kipi: Anarşizm illa ki mülksüzlük müdür? Mülklülük hırsızlık bile olsa. Sonuçta, anarşistler de hırsızlık yaptı.”

Böyle bakınca tuhaf oluyor.

Eğer bir anarşiste göre mülkiyet hırsızlıksa ve anarşistler de hırsızlık yaptıysa, anarşistlere mülklülük yolu açılır mı?

Hemen hiçbir reel-anarşistin mülksüz olmadığına ve hemen hiçbir reel-mülksüzün (London’vari demiryolu serserisi, hobo, Kerouac, vd) de anarşist olmadığına dikkat çekerim.

Not-şerh 1: Anarşizmin bir adım ötesinin nihilizm sayılması geçersiz. Dünya tarihinde hiççi çok tez var. 19. Yüzyıl Rus nihilistleri, çarı devirmenin bir yolunu öngöremiyorlardı, öğrenilmiş çaresizlikleri bundandı. Anarşistler de, 50 yıl baktılar olmuyor, 19. Yüzyıl sonu ve 20. Yüzyıl başında, cumhurbaşkanı, başkan, oligark, çar öldürdüler. Ondan sonra da anarşizm, Fransa Devrimi patentli bir sözcük olan ve devletin yarattığı terörle birlikte anılır oldu.

Devamında, mülkiyeti hırsızlık sayan Bakunin’in Neçayef üzerinden, hırsızlık-ötesi küçük burjuva suçlarıyla, hem de Marx tarafından suçlandığına, yine dikkatinizi çekerim.

Bu durumda, küçük burjuva ahlağını ve hukuğunu reddetmek, bir anarşisti kinizme mi taşır?

Not-şerh 2: Taoizmin şiddet içermediği, bedensel döğüşçü kung-fu’cuların (Konfiçyus yani) taoist olabilmesi nedeniyle, fiilen boşta kalan bir sav. Bu Konfiçyus-Lao Tzu nominal ve içerik kayması, nihilistlerde de yaşanmış oldu yani.

Not-şerh 3: İkircikli taoist-anarşist Shevek, tüm uzayzamanı aşabilen bir denklem kurarak, zaten yeterince kuramsal şiddet göstermiş oldu ve kuramsal şiddet, uygulamalı şiddetten daha yıkıcıdır, çünkü daha geneldir.

Dönelim başa:

Anarşizm, mülksüzlük müdür?

Mülk-lülük, şiddet midir?

Anarşizm, karşı-şiddet midir?

Sonunda, 21. Yüzyıl anarşizmi için çıkış noktası yakalayabildim.

(19 Nisan 2017)