Anarşizmde Kinizm ve/ya Nihilizm

Kinikler, tüm ahlak kurallarını ret eden kategori olarak tanımlıdır. Antik Yunan’da tanımlıdır.

Anarşizm ise, devletle ilgili olduğu, devlet de ahlağın epeyi derece üstünde bir kategori olduğu için, anarşistlerin illa ki kinik olmaları beklenmez.

Dekadansizm ve/ya skandalizm anarşizm değildir. Bunu yapan sürrealistler, anarşist değildi. Kendilerini öyle tanımlamıyorlardı yani.

Ahlak kurallarının hiçbirine uymamak, cıvımak da değildir. Ahlak kurallarını benimsememek ayrı şey ,sana söylenen kuralın illa ki tersini yapmak ayrı şey.

Nihilistler, 19. Yüzyıl Rusya’sında çarlığın hiçbir biçimde devrilemeyeceğine kani oldukları için, ona yönelik her tür şiddet eylemini olağan görmüşlerdir.

Anarşistler, 19. Yüzyıl sonunda ve 20. Yüzyıl başında bu bakış açısını kullanmış ve epeyi çar, başkan, şu bu öldürmüşlerdir. Böylelikle de anarşizm, terörizmle özdeş sayılmıştır.

Tuhaf olan durum, terörizm kavramının 1789 Fransa Devrimi ertesinde, devlet eliyle kullanılan aşırı şiddet nedeniyle icat edilmiş olması.  O nedenle biz, terör-karşıterör ayırtsızlığını tanımladık.

Buradaki sorun çar devletini yıkıp yıkamama olmuş. O da, çarlık ailesinin toptan kireç çukuruna atılmasıyla son bulan bir devrimle, Gordium düğümü biçiminde çözülmüştür.

Anarşistler, şiddet eylemine yöneldiklerinde, devletin kendini ve aslında oligarkların kendi mülklerini korumak için icat ettikleri şiddetsizlik ahlağına ve hukuğuna uymamış oldular.

Demek ki burada:

Kuram x eylem var.

Şiddet / savaşlılık x şiddetsizlik / barışlılık var.

Sana dayatılan x senin kendin için yarattığın normlar var.

Devlet x bireysel özgürlük var.

Doğrusal programlama bakış açısıyla çok fazla sınır doğrusu yok yani.

Yalnızca, davranış hacmi x hacimsizliği sorunsalı var.

Devlet ve hegemonlar, kendi çıkarları uğruna milyonları ölüme ve 0 yaşam hacmine gömebildi hep.

Bundan sonra da sivil itaatsizlik ve sivil direniş devreye girdi. Anarşizm bunlardan epeyi sonra geldi.

Anarşizmin tanımlı olduğu yerzaman aralıklarında, krallılık x kralsızlık ve feodalite x sanayi kültürel modu tanımları da geçerliydi. 1850’de bu limit % 0-100 idi, 2000’de bu limit % 40-60 idi.

Dolayısıyla, 2. Sanayileşme modu tamamlandığı zaman bu koyutlar geçersiz olacak. Artı, reel sosyalizm eliyle, aslında anarşizmin tezleri de uygulandı ve sınandı. Kitlenin, aptal ve cahil olması üzerinden, aşırı işbirlikçi ve köle ruhlu olduğu yaşandı ve gözlendi.

Bu durumda anarşizm, bireysel kinizme ve nihilizme kilitlenmiş gibi oluyor. Bireysel nihilizm 19. Yüzyıl’da denendi ve yanılındı, 21. Yüzyıl’da da canlı bombalar ve yalnız kurtlar ile deneniyor ve yanılınıyor.

Geriye bireysel anarşistin toplum içinde kinik slalomuna. 1968 ertesi toplum yapısı, en azından G-7 ülkelerindekiler için, çok fazla boş hacim gözeneği yarattığı için, 21. Yüzyıl anarşisti buralarda rahatça slalom yapabilir.

İstiyorsa, kinikçe hiçbirşey yapmaz; istiyorsa, kamikaze olur, topluma dalar.

Burada bizi ilgilendiren mümküniyet potansiyeli ki o da mevcut.

Potansiyelden aktuele gerçekseme ise, her yiğidin yoğurdu yiyişi ayrıdır, durumunda.

(30 Nisan 2017)