Penguen
son 4 sayı yayınına geçmiş, yani kapanacakmış.
Bunun
koşutu olan başka veriler de mevcut:
Gazete
tirajları düşüyor.
Kafa, Ot
gibi dergilerin sayısı ve tirajı artıyor.
Fanzin
dergiler ikinci baharlarını yaşıyor.
Yani
sorun, maliyet değil, karikatüristlerin artık pasta yiyememesi. Rahmetli Aral
ve Gırgır, ergenlere göreli-zengin olma yolu açmıştı, o yol kapandı.
1972
momentli Gırgır düşünülürse, 45 yıl uzun süre.
Kafa /
Ot türü dergilere ölü sevici diyorlar ama terim uygun değil: Duygu-sömürüsü-sever çok uygun.
Bu,
Gırgır’da da böyleydi.45 yılda yalnızca duyguların niceliği niteliği değişti.
Gırgır entekçilik oynamazdı, Kafa /
Ot oynuyor. En lümpeninden sapyofili-saplığı
bu.
Burada
çok yinelediğim bir gerçek var:
Gazeteler,
özellikle internet siteleri, inadına inadına görsele geçerken, Kafa / Ot
çizgisi, hem mizah dergilerini batırdı, hem de yazıyı görsele üstün kıldı, geçici bir süreliğine.
Burada
bir gerçek var:
1977
çizgisi bitti ve Aral öldü ama oradaki yumurtalar 40 yıldır hala piyasadalar.
Dergi kurup batıranlar da onlar. Latif Demirci gibi, kişisel girişimci takılan
da var.
Bugünkü
hakim çizgi-espri yaratıcıları, para kazanamasalar da milyonlara hitap ediyorlar.
Ama bir de, henüz binlere hitap eden yeni kuşaklar var. Eskiler yenilerin
yolunu tıkıyor yani, Aral’ın o zamanki bazı yeni, şimdiki eskinin yolunu
tıkadığı gibi.
Hala
feodaller, hala patriyarklar.
O
nedenle Doğulu’lar, o nedenle Batılı-değil’ler.
Ancak,
notlamak gerekir ki Türk mizahı, en yüksek karikatür kitabı basıldığı dönemini
yaşadı ve tirajları, o kitapların varlığını onyıllarca sürdürecek.
Yani,
karikatürcüler gidecek, kitapları kalacak. Öyle oldu bile çoktan aslında.
(21 Nisan 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder