Kojima
bir oyun tasarımcısı dehası.
Death
Strandign’i gıdım gıdım piyasaya sürmesi, pazarlama dehası olduğunu da
kanıtladı.
Ancak,
10 civarındaki parçası piyasaya sürülmüş olan sinemasal fragmanlardaki öykü
(storyline), bambaşka bir şey.
Onu
Kojima yapmış olamaz. Katkısı olmuştur ama öykü çok özgün.
İyi-kötü
ayrımı yeni bir anlayışta. Ozmosisli veya grili değil. İyi veya kötü olmayan,
taraf tutmayan biri var, üstelik başkahraman.
Bu öykü,
Batman-Superman çatışmalı öyküsündeki, mutlak-en iyinin bile kötü
davranabileceğini yakın ama ondan ayrı bir öyküleme. Batman de, Superman’den
kuşku duşarken, iyi veya kötü olmayan bir noktada pozisyon almıştı.
Öyküde,
iyi olsun, ökü olsun, gri olsun, herkes kendinin haklı olduğunu savunuyor ve
tarafsızı kendi safına çekmeye çabalıyor.
Bu, 1940-1945 arasında atom bombasını yapmayı
bilen tek adamı, İngiltere’nin, Almanya’nın, ABD’nin ve SSCB’nin aynı anda
istemesi gibi bir şey.
Herkes,
kendi yaratacağı geleceğin en iyi gelecek olduğunu savunuyor ama herkes atom
bombası kullanmaya kararlı.
Bu ‘boşluktaki öykü’ durumu, ne kadar
sürecek bilmiyoruz.
Ancak,
öykü adım adım, 10 adımad inanılmaz bir yerden başlayıp, inanılmaz bir yere
getirildi.
Sanırız,
öyküdeki sürpriz akışlar sürdürülecek.
(13 Eylül 2019)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder