Devlet Fonları

Veriler şunlarmış:

“Körfez ülkeleri arasında en büyük servet fonuna Suudi Arabistan'ın sahip olduğu ortaya çıktı. Krallığın fon hacmi 641 milyar dolara ulaşırken, Birleşik Arap Emirlikleri'nin yönettiği devlet fonunun değeri 397 milyar doları buldu. Yerel medyanın Moody's yatırımcılar servisine dayanarak verdiği habere göre, servet fonunda üçüncü sırada 395 milyar dolar ile gelen Kuveyt'i 175 milyar dolarlık fonu yöneten Katar takip etti. Umman'ın servet fonunun değeri 14 milyar dolar, Bahreyn'in ise 11 milyar dolar olarak tahmin edildi.”

“http://ekonomi.haberturk.com/is-yasam/haber/871430-dev-servet-nereden-cikti”

Demek ki neymiş?:

Bir:

Dünya’yı Yahudiler yönetmiyormuş. Eğer Araplar (şeyhler / emirler), paralarının yönetimini Yahudiler’e bırakmışsa, çifte kavrulmuş olmayı hak etmişlermiş.

İki:

Birinci sırada hala Çin (2 trilyon dolar) ve ikinci sırada hala Norveç (1 trilyon dolar) varmış.

Üç:

İran bu hesaba göre, Katar-Kuveyt arasında, 200-400 milyar dolar arasında bir fona sahip olabilirmiş.

Dört:

Tüm bu paraların toplamı, ne mafyanınkinin, ne de beyaz kara paranınkinin (kayıtsız zengin parası), yani 32’şer trilyonun yanına bile yaklaşamamış.

Beş:

Dünya’daki tüm ekonomik krizlerin nedeni bu paralarmış. Çünkü, parayı yöneten (özel veya tüzel kişi) kim olursa olsun, bu para ekonomik açıdan rasyonel davranmıyor. Soros gibi biri bile, kapris için, sterlini devalüasyona sürükleyebiliyor.

Bu durumda:

Bir:

Hem devlet, hem de kişi paraları mafyöz davranıyor demektir.

İki:

Borsa manipülasyonları dışında bu para, reel olarak para kazanamıyor demektir, çünkü dünyada pozitif faiz kalmadı gibi. Bu paranın irrasyonel davranmasının bir nedeni de bu: Zaten zarar edecek para, birilerine zarar vermeyi tercih eder gibi. Artı borsa, mafyöz para olmuş gibi oluyor.

Üç:

Dünya’daki toplam görünen ve görünmeyen boştaki para, ekonomik dolanımdaki paradan çok fazla olmuş. Bnun şu anki ve eğer vardıysa tarihteki örneklerinin o zamanki ekonomik etkileri çalışılmış bir konu değil henüz. Ancak, hem reel kazançsızlık, hem de toplam bilançosal dengesizlik, irrasyoneliteyi yaratmış bile gibi.

Dört:

Tüm bu durumlara karşın, üstüne bir de neo-liberalizmin üstün güç ile kanırtması var iken bile, devlet politikalarının hala dolar milyarderlerini bir günde gömebilmesi, tersine bir ekonomik etki. Artı devletler, istediklerini batırırken, isediklerinin zararlarını kendi (yani vatandaşlarının) ceplerinden ödüyor.

Beş:

İşte tüm bu panorama, azalan girdilerin azalan global kümülatif birikim gerçeğinin bir modellemesi olabilecek gibi. Böylesi bir yapıda para tabii ki buharlaşır gider. Örnekse, son 6 yılda ABD ve AB tarafından piyasaya sürülen toplam 2 trilyon doların en az % 75’i sıfırlandı bile çoktan. Yoksa, piyasadan hepi topu 100 milyar dolar çıkınca, ekonomi böyle sallanmazdı. Şerh: 100 milyar doların girişi ile, aynı 100 milyar doların zamansal ardışık çıkışı, bir tersinir-simetrik-eşit etki yaratmamış demektir aynı zamanda ki bunun açımlanması birden çok biçimde olabilir.

Son konu momentini açımlamayı başka bir metne bıraktık.

Nokta.