Yeni Orta Çağ’a yönelik, elimizde 2 tür panoramalama var:
Bir:
500 yıl önce, aslında zengin biri olan Yaşlı Bruegel’in, fakir bir esnaf
gibi, panayır panayır dolanıp, Hollanda asıl
Orta Çağ’ı sıradan insanlarını, o zamandan beridir yüzyıllardır hala
aşılamamış bir biçimde ve hala en has-doğrudan gerçekçilik olarak / kabul
edilen form yoluyla resmetti: ‘Körler Körlere Yol Gösteriyor’:
Ara güfte: ‘Sen lümpen proleteryanın resmini neden yapamadın Abidin, pardon
ula salaktivist ve MİM Nazım?’
Fondaki ara beste: Enstrümental olarak, Atilla Özdemiroğlu’dan ‘İnsanlar
İnsancıklar’ı...
Slayt şov olarak:
Klip / film planı olarak:
E bizim lümpen küçük burjuva
salaktivistler, Gülsuyu’nu nasıl resmetti ula Abidin?
İki:
Bakınız ‘Gülsuyu Panoraması 1’:
‘Compare and contrast’: ‘Karşılaştır ve karşıtlaştır’:
Bizimkilere istop...
Bruegel’e 500 yıllık alkış.
Bizimkilerin adabında çüş yok.
Şunu da dediler:
“Ama geçmişin sanatında, çiftçiler Bruegel’in onları resmettiği biçimde, gülünç köylüler olarak görürler
genellikle.”
Kafanıza pterodaktiller etsin...
Şekil 1-A, 1 sürü pterodaktil (kanat açıklığı 12 metre):
Sorumuz şu:
Yeni Orta Çağ geldi ve girdi, ne
yapacaksınız?
a) Her durumda hapı yutacaksınız, yeşil hap bile size gerçeği
gösteremeyecek ya da seni sevmeyen ölsün
robot: ‘Matris’ şıkkı
b) 1 kitap olacaksınız ama ‘unuttum dayı’ demek yok, topunuzu keserim valla:
‘Fahrenhheit 451’ şıkkı
c) Çavuş Motoko gibi siberuzaya tüyeceksiniz: ‘Ghost in the Shell 2’ şıkkı
/ ‘Disengagement’ şıkkı
d) ‘Kafanıza pterodaktil etsin’ ya da ‘yangında
belki ilk kurtarılacaklar olabilir’ şıkkı
e) Hiçbiri: ‘İflah olmam ben dayı’ ve mezbahada istatistik şıkkı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder