Bu çok Dünya söylemi, 1945 ertesiki ve Soğuk Savaş
dönemindeki, Çin kökenli bir söylem idi:
O zaman için 1. Dünya, ABD ve SSCB, 2. Dünya şimdiki
AB, o zamanki NATO ve Varşova Paktı / Comecon üyesi, 3. Dünya da diğerleri
olmaktaydı.
Hindistan’ın 77’ler Grubu, bunun koşutunda ama ona
aykırı olarak BM içinde pratikteki (ekonomik değil) politik bir söylemdi.
O zamandan bu yana, çok ülke kuruldu. Asıl önemlisi
de, 2017 itibarıyla bu 198 devletin 166’sı ‘yanılmış devlet’ tanımı içinde kaldı.
Çok Dünya söylemi, temelde ekonomik bazlı olduğu
için, 2001-2017 arası için de o bazı kullanacağız. O dönem için:
Birinci Dünya, G-8 ülkeleri: ABD, Kanada, İngiltere,
Almanya, Fransa, İtalya, Japonya, Rusya idi. Çin, 2010-2015 gibi, onu G-9
yaptı.
İkinci dünya, G-20’deki ülkeler temelde. Burada,
AB’nin tek ülke sayılması, Türkiye’nin asansör ülke olması, 20’nin 9 haricinde
sayılmaması ve dolayısıyla da sayı hesabının tutmaması gibi durumlar var.
Üçüncü Dünya, 100 küsur ülke olmakta ve eski
‘gelişmekte olan ülkeler’ tanımını karşılayamadıkları için bu tanım, ekonomik
kategori olarak muğlak kalmakta.
Dördüncü Dünya, küçük ve adasal ülkeler olmakta.
Kabaca 40 ülke böyle. Ekonomik büyüme kavramları olamıyor, çünkü ekonomik
birikimleri yeterli olamıyor.
Beşinci Dünya, Afganistan gibi, 200 yıl önceye
fırlatılıp, bir daha geri dönemeyebilecek ülkeleri tanımlıyor. 2003’ten önce
Afganistan böyle olmadığı için, bu da asansör ülke tanımını içeriyor.
Dördüncü ve Beşinci Dünya, Stratfor ideoloğu
Barrett’in ‘ekonomikçe sömürülebilir’
ana kategorisine sokulamadığı için ‘imha
edilesi ülkeler’ tanımıyla koşutluk içermekte ama küçük ve adasal ülkeler
bu açıdan biraz tanımdışı konumda.
Artı, tarihin çöküş dönemine girildiği, ABD, AB,
Rusya ve Çin bocalamaya başladığı için, 1. Dünya da sorunlu epeyidir. 2. Dünya
= G-20 ise, onlar olmadan var olamazlar.
Dolayısıyla bu yeni tanım kategori dizisi, yalnızca
2001-2015 arasında geçerliydi, denebilir. 2017 içinse, yarıdan çokça geçersiz
durumda.
(23 Mayıs 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder