Sinemada
1995 gibi; tür-sanat, kurmaca-belgesel, uzun-kısa ayrımları bulanıklaştı.
1995-2015
arasında ise, çapraz medya gibi yeni türler ortaya çıktı.
2015-2020
arasında ise, bilgisayar oyununun kart oyununun sinemasal fragmanı gibi, daha
ilginç örnekler oluşturuldu.
Daha
önce de, amiral battı gibi, kareleri karalamaca ile oynanan çocuk oyununun, o
oyunla hiç ilgisi olmayan filmi de yapılmıştı. Bu da bir çapraz medya örneği
sayılır ama çıkış ve varış ürünleri arasında ilinti yok gibi olur.
Bunun
dışında; çizgiroman, çizgifilm, film, dizi, bilgisayar oyunun arasında, her tür
kombinasyon ve permütasyon denendi. 2’li olanakların 20 tane ve 2 yönlü akışlı
( = 40) olabildiğini unutmayalım.
Çizgiroman
şirketi, bilgisayar oyunu şirketi, ticari kart şirketi (Panini), hep sinemaya
geçti. Hatta, internet ticareti yapan Ali Baba bile sinemaya girdi. Tuhaf olan
şey, sinemanın en yüksek cirolu, en yüksek sayıda izleyicili olan sektör
olmaması. Birim başına en pahalı ve en yüksek cirolu sektör, bilgisayar oyunu
sektörü.
Sinemada
son 10 yılda en yüksek hasılat yapan filmler, hep bu türden çapraz medya
ürünleri.
Ancak
çapraz medya alanı, daha 2015’te yaratı duralamasına girmişti. 2017 momentiyle
çapraz medyada yaratıcı olan ürünler, yine marjinal, avangard ve az izlenen
olanlar.
Bunun
sinema için de hep böyle olmuş olduğunu belirtmiş olalım.
(28 Mayıs 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder