Önaçıklama:
30 yıldır Bukowski okurum ama kendi sesinden okuduğunu ilk kez dinledim.
Youtube’da canlı yayın okumalar da var ama orada ses kayıtları bozuk. Şerh: Az
bir olasılık okuyan Bukowski olmayabilir ve okuyanın ses tonu inanılmaz bir Max von Sydow / Europa tadında.
Bukowski
kendi şiirini okuyor. Güzel okuyor. Daha önceden bildiğim bir şiir ve
Bukowski’nin az sayıdaki güzel şiirlerinden birisi.
Youtube
kolaj-montaj geleneği ilginç. Çok sapa örnekler yaratılmış ama ne yazık ki
altaçıklamalarda gerekli bilgiler hemen hiç verilmiyor. Bunu da, kimin yaptığı
belli değil, seçilen filmlerin bilgisi yok, neden seçildikleri belli değil.
Ancak
yine de, görüntü-şiir uyumu (rasgele de olsa) cuk oturmuş.
Evet,
daha iyisi yapılabilir. Ki bu da, asıl-tam Bukowski-‘hommage’ olur.
Tuhaf
olan şey, Bukowski’nin melankolik-alkolik
çizgisinin , günümüzün batmış Dünya’sında, 80 yıl sonra bile geçerli olması.
Zaten
artık melankoliyi geçtik, yeise vardık.
Şerh:
Bu,
Benjamin’in ve/ya Proust’un geçmiş döneme özlemi değil. Bu, yiten insanlık
duygusuna karşı hissedilen Acı, büyük A ile Acı.
İşte
bu kısa film, bunu verebilmiş.
Yaratanın
eline sağlık.
(30 Ağustos 2019)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder