21. Yüzyıl’da Anarşizmler ve Nihilizmler

Körlerin fili neresinden tuttuğuna bağlı olan tariflerine benzemiş internetteki tanımlamalar.

Conservepedia (Hristiyan dincisi ve neo-con bir site) anarşizmi de, nihilizmi de, bildiğimiz muhafazakar ahlaki değerlere uymadığı için tek yönlü olarak eleştirmiş. Orada anarko-nihilizm var ama nihilo-anarşizm yok.

Hedono-anarko-nihilizm ise, bildiğimiz internet pornocusu bir görüş. O da, özgürlüğü bulduğu her deliğe girmek olan erkek bir sinek anlayışıyla ele almış. Daha önceki metinlerimize bağlı olarak, hedonizmi doğrudan ve tek başına olarak, anarşizm ve nihilizm saymış.

Batı geleneğindeki eski nihilizmsiler, binyılcı ve kıyametçi anlayışlardan kaynaklanır. MS ilk bininci yılda kıyamet kopması beklenmiş, kopmamış: Kıyamet kopar diye, her konuda cıvıtanlar yanılmışlar.

Bu kıyametçilik, ikinci bin yılın bitiminde de, 31 Aralık 2000 gibi yaşanmıştı ve yine bir şey olmamıştı.

Tersine durum olarak ise, 400 Kavimler, 800 Vikingler, 1200 Moğollar, 1350 veba yıkım algaları ile yıkılmayan ama bin ila bin yüz yıl Orta Çağ’a giren Avrupa yerinde ve zamanında bile, bu cıvımalar pek görülmemiş. Kültürel ve zihinsel dejenerasyonlar başka alanlarda görülmüş ama, insanlar durup dururken birbirlerine sarılıp, kuyruk olup, dans etmeye başlamışlar örneğin.

Anarşizm ve nihilizm ahlaksızlıkla suçlanırken, Makyavelli tipi devlet ahlaksızlığı, Fransa tipi Terör Dönemi ahlaksızlığı gözden uzak tutulmuş: Keza, kompradorların ahlaksızlıkları da. Oysa, nihilist sayılan Neçayef, tamı tamına bir anti-Makyavelli ve anti-Prens (aslında Çar) vakası.

Keza, gözden kaçan bir şey var: Hırsızların ve korsanların bile ahlakları ve yasaları var (yani anarşistlerin ve nihilistlerin ahlakının olmaması için neden yok), hatta korsanların devletle yazılı anlaşmaları var (Karaip Adaları korsanları ile o zamanki İngiltere devleti arasında örneğin, Barbaros Hayreddin ile Osmanlı arasında örneğin, adam talan yapmaya Cezayir’den İzlanda’ya gitmiş).

İkinci Dünya Savaşı sonrasında; 2 dünya savaşının Avrupa değerlerini silip süpürmesi, aile kurumunun çözülmesi, kadının çalışmaya başlamışlığı ve ekonomik özgürlüğü ile ahlaki bir çözülme yaşandı ve bu, vakumsal bir özgürleşme dalgası. Bu, 1945-1990 arasındaki Soğuk Savaş’ın çift taraflı devlet ahlaksızlığı ile birleşince, önce ahlaki özgürlük, sonra ahlaki dekadans yaşandı. 1968’lilerin çocukları ve torunları ise, post-modern post-modern bir biçimde neo-nihilist ve neo-anarşist  sayıldılar. Not: 1990-2000 arasında Rusya’nın toparlanıp tarih sahnesine geri dönmüşlüğü, post-modernistler tarafından 2020’de bile hala algılanamamış bir moment.

1980 sonrasıki ezeli ve ebedi ergenler, hiçbir aile ve ebeveyn denetim, hayır denmesi veya cezalandırılması yaşamadıkları için, herşeyin dedikleri gibi olacağını, yaşamın onlara kırmızı halılı bir sözleşme sunduğunu falan sandılar. Sonra, iş realiteye gelince, mızıkçılık yaptılar ve oynamamaya çabaladılar. İşte, bugün ve burada neo-nihilizm ve neo-anarşizm denilen / sayılan şey bu:

“Ben hiçbirşey vermem, ben herşeyi alırım.”

Ya da:

“Para için herşeyi yaparım.”

En tuhafı da, bu yaratıklar tüketim için yetiştirilmelerine karşın, kütetmek için para değil, ‘para için para’ gibi takınak sahibi oldular. Bir tür ‘harcamadığı altınlarını habire sayan Varyemez Amca’ gibi yani.

Sorun, bu yanılgıyı, sağlı, sollu ve hatta ortalı herkesin yaşaması. İlk nihilistler ve anarşistler, kesinkes dava insanıydılar ve davaları için gözlerini kırpmadan ölüme gittiler, tarih bunların öyküleriyle dolu. Bu neo-nihilistler ve neo-anarşistler ise, değil ölmek, herhangi bir şey için kıllarını kıpırdatacak durumda bile değiller.

Kültürün ve tarihin ters yönüne doğru ise, ise; çevreci, tarımcı ve hatta avcı-toplayıcı anarşistler bile çıktı. Bizce bu sonuncusu, bildiğimiz koloni dönemiki ‘iyi vahşi’ hayalinin ve illüzyonunun bir devamı olmakta.

Anarşizm, tarihsel bir hata olarak, en başta bir feodal / tarımsal ütopya olarak tasarlandı. Oysa; anarşizm, nihilizm, sosyalizm ve komünizm, hep hep sanayi toplumunda tanımlı-var kavramlardı. Bunların ortaya çıktığı onyıllar olan, sırasıyla 1840’lar, 1850’ler, 1860’lar, sanayi toplumunun ilk yüzyılı sonrası dönemlerdi: 2 yüzyıl sonunda (1950’de) ise, zaten (birinci) sanayileşme Avrupa’da çoktan tamamlanmıştı.

1945 sonrasında ise, İkinci Sanayileşme geldi. AB açısından 2. Sanayileşme’nin 75 yılı sonrasında (2020’de) 10 avangard kültürünün en az 5’inde AB, 5/10 puan toplamış durumda çoktan. AB’nin bunlar içinde en geride kaldığı alan uzaycılık (2/10?), en ileride kaldığı alan GDO (9-10?) oldu.

Artı, post-1-modern dönem 1945-1990 arası idi, post-2-modern dönem 1990-2001 arası idi, post-3-modern dönem 2001-2011 arası (Wikileaks) idi. Anarşizm ve nihilizm modern döneme ait idelojiler oldu. Neo-N-anarşizmler ve neo-N-nihilizmler ise, post-4-n-N-modern dönemlere (2011-2020’lere ve 2100’lere) ait / ilişkin olsalar gerek.

Bu durumda (öncelikle Almanya ve sonrakiler olarak) Korsan Partisi, neo-anarşist olmakta. Neo-nihilist olan ‘hacker’lar da var. Wikileaks ise, tarihsel yıkım sonuçları açısından, bunları da geçti gitti çoktan.

Ancak, bugüne kadar internette neo-anarşistlerin ve neo-nihilistlerin uzaya / Evren’e yerleşmek, Homo Posterus, ölümsüzlük, şu bu hakkında neler düşündüklerini göremedik. Oysa, bunlar son 10 yılın somut realiteleri. Soyut realite ise, Bilgi Çağı’ndan kimin ne anladığı olmakta.

İnsan klonlamanın neo-anarşistlerin, neo-nihilislerin veya herhangi bir sıradan insanın ilgisini ve bilgisini çekmemesi imkansız. Ancak bunu bildiğimiz anarşist veya nihilist bir ideolojik tabana bağlı olarak savunmak veya ona karşı çıkmak, yine internette bulunmayan bir konu.

Bunun yerine, gelişigüzel bir ahlaksızlık suçlaması silsilesi var. Bu arada bunu yapan neo-con’lar, 10 milyon kişiyi gömdüler, 100 milyon kişiyi ülkelerinden göçtürdüler, vd, vb. Yani, ahlaktan en son söz edecek olanlar, bugünlerde muhafazakalar, tüm Dünya’da da böyle, Türkiye’de de böyle.

Kendilerini neo-anarşist ve neo-nihilist sayanlar ise, daha da gelişigüzel bir kavramsızlık veya kavram paçalı derdindeler.

Ünlücülük, sosyal medya skandalcılığı, başkalarının bilgilerini çalıp, yayınlayıp, kendi bilgilerini mahrem sayan korsancılık, vd, vb, neo-anarşizm veya neo-nihilizm olmuyor nalıncı kesericilik oluyor.

Tuhaf olan şey, 10-40 yaş arasını ergen olarak yaşayanlar böyle yaparken, üniversite üzeri eğitimli, bilmem kaç kitap yazmı, 60+ yaşlı bireylerin de konuyu gözden kaçırmaları, üstüne üstlük abuk sabuk bilgi kirlilikleri yaratmaları.

Çıkış:

Anarşizm olsun, nihilizm olsun, kendi tarihlerinde hiç muğlak olmadılar. Tersine bıçak keskinliğinde ve kesinliğinde oldular. Bu yeni agnostizm muğlaklığı durumu değiştirmiyor. Yani, eski veya yeni bir anarşist veya nihilist, ilkin bilgi kesini olacak: Gereken bu.

(25 Temmuz 2019)