Evet, Evet, Evet İstiyorum

50 yıl kadar önce, böyle bir bulvar draması oyun vardı. Konusu aklıma düştü.

İnternete baktım. Şunu buldum:

“EVET EVET (EVET, İSTİYORUM)

Türü    OYUN

Orjinal Adı      JA! ICH WİLL

Orjinal Dili      İSPANYOLCA

Çevirilen Dil    İNGİLİZCE”

http://www.devtiyatro.gov.tr/hakkimizda-basdramaturgluk-oyunarsivi-1146.html

Çevirilen dil İngilizce ama başlık Almanca. Özgün dile ise İspanyolaca. Ahan da, kültürel ve mental konfüzyon dediğimiz tam da bu olmakta.

Oyunun konusu şöyle:

Nikah masasına oturmak üzere olan bir gelin adayına, biri evliliğinin gelecek bölümlerini gösterir, iyiler de vardır, kötüler de ama evliliğin boktan bir şey olduğu kesinkes bellidir baştan.

Gelin de son replik olarak başlığı söyler:

Evet, evet, evet istiyorum.

Toplama kampına giden yolun taşlarını kendi elleriyle döşeyen Museviler de öyle demişlerdi.

Şu an savaşa % 50 oy vermiş olan Türkiye halkları da.

Olay, Cem Yılmaz’ın Güliver karikatürü gibi:

“Oh Güliver, evet hepsini istiyorum.

Saçmalama.”

Sonrası replik ise şu:

Çong song tun çeng.

Dipnot:

İnternet, oyunun 1971-72 sezonunda sahnelendiğini yazıyor. Ben de oyundan televizyon aracılığıyla haberdar olmuştum ki bize tv 1972’de gelmişti. 50 değil de, 40-45 yıl diyelim o zaman.

50 yıl hikayesi ise şu:

Radyodan ilk anımsadığım yıl 1963 olmak üzere, 50 yıl küsur yıl önce, sabahları İstanbul bulvar tiyatrolarının oyunları anons edilirdi, cingıl cingıl, ‘Demirbank hayırlı işler diler, Demirbank, dong’ cingılı ile, asbah 06:30 veya 07:00 gibi.

O soğuk kış sabahlarının kokusunu hiç unutmuyorum ayrıca. Tezer Özlü’nün romanı gibi. Bu da, o özgün duygunun kokusu olsun.

(20 Mayıs 2016)