Asimov-Flechtheim
ikilisnden başlayarak, gelecekbilimin ustası sayılan 10-20 kişiyi okudum.
Gelecekbilimsel
reel-simülasyon mümkünmüş, son 1-2 haftadır, yaşamımda ve tarihte ilk kez bunu
gördüm. Gelecekbilim-geçmiş bilim bireşimi de mümkünmüş.
Bunu
gayrıinsiyaki oryentasyonla yaptım, sezgiyle, içgüdüyle, metafizikle.
2 vektör
var:
Bir:
Tümdengelimsel
Dünya Sistemi modelleri.
İki.
Gerçek
olay derlemelerinden oluşturulan tümevarımsal-fraktal hata fonksiyonları.
2 makro
olgu var: Kavimler Göçü ve tarihin iniş dönemi.
25-50
mikro-realite var: 1980 ertesiki moment, 1929 modeli, biten cumhuriyet, Arap
Baharı,terör, vd.
Bunlardan
Yeni Orta Çağ’ın olası engizisyonlarını ve müstakbel rönesanslarını
öngörebilmeye başladım. Daha da önemlisi, olmakta veya kısa vadede olacağı
kesinleşen olayları anlamlandırmaya başladım: 2 kriminal ABD başkan adayının
fenomenolojisi gibi.
Yazyı
Yolu açsıından imliyorum.
Bunu, ne
benimle yaptım, ne de yüreğimle. Bunu, belleğim tümüyle bilgi-işlemci olarak ve
varlığımdan bağımsız işleyerek yaptı. Bu, pratikte tümüyle duygu-dışı bir süreç
oldu ki bir de ölmekteliğimin hüznü vardı ayrıca, yani onun çelmeci müdahalede bulunmuşluğu
gerekirdi.
Bundan
sonra, 4 makro-krizin zamansal momentlerinden bağımsız olarak girişim
saçalarını tasarlamayaı deneyceğim: Yani onlar, panoramaya ne ekleyecek,
panoramadan ne çıkaracak açısından bakacağım.
Bu da, 1
yıl içinde 2100 panoramasını çizmek
demek, hem de (yazı olarak) kendim içinde olarak.
(6 Haziran 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder