Pazartesi, Haziran 20, 2016

Ülkeyi yöneten adam “iç savaş çıksın” derse, iç savaş çıkar

Bu, Ahmet Altan’ın savı ama yanlış.
Dış savaş da, iç savaş da zor çıkar, zor durur, zor biter.
Dünya Sistemi modelinde, çok devlet x az devlet gibi, çok savaş x az savaş siklusları da var. Şu an Dünya’da makro savaş değil, çok ve küçük savaş dönemindeyiz. İç savaştan çok muharebe.
Baktığımız zaman, savaşlı bir bölgede olduğumuzu görürüz ama 200 küsur devletken de, son 10 yılda hiçbir terör olayı olmamış yalnızca 10 ülke görürüz bir de.
Türkiye’nin eksiği şu:
Savaşı unuttu 90 küsur yılda.
Eh, Cumhuriyet’i de unuttu.
Bunun da tek çıkarsaması var:
İç ve dış savaşla 2. (veya n.) Cumhuriyet kurulacak.
Evel gelmiş cihane başağrısı bahane durumu.
Sağ x sol, MHP x MSP, CHP x AP, AKP + x -, askeri darbe + x -, liberalizm + x -, say babam say. Biriksin babam biriksin. Eh, bir noktada da patlasın.
Altan’ın iç savaşın berbat durumu olarak saydığı, kardeşin kardeşi öldürmesi, bizde kan davası olarak zaten yüzyıllardır var.
Avrupa Kupası’nda 2 kardeşin 2 ayrı ulusal takımda oynamasıyla, 2 düşman orduda birbirine karşı savaşması, ilkede ayırtsızdır ki 1. Dünya Savaşı’nda tüm AB’li yoldaş-sosyalistler öyle yaptılar.
Yani, bir laf edeceksen, önce öncülünü bileceksin. Cahil cahil atmayacaksın.
Şöyle bir laf da etmiş:
“İç savaş, sabah selamlaştığın adamın akşam evine girip senin gırtlağını kesmesidir.”
Bu da cehalet.
Senin temizlikçinin seni gırtlağını kesmesi, kimbilir kaç vakada yaşandı ama bu iç savaş değildi, ayaktakımının zıbıtmasıydı.
Peki, iç savaş nedir?
Ülkenin herhangi bir biçimde 2 kampa ayrılıp birbirini öldürmesidir. Savaşın sonunda her 2 taraf da yitirir. Bakınız İspanya.
Bizim için bugünkü gündem; Sünni-Alevi, Kürt-Türk, AKP + x – olmakta. Negatif şansımıza şükür, bunlar birbirini durduran şeyler. Yangına benzin döküp, çığ etkisi yaratmış olabilirlerdi çoktan.
Şu anki iç savaş, İzmir Cumhuriyeti, AKP cemahiriyyesi, Kürt federasyonu yönünde. Bögleleri de aşağı yukarı belli.
Bence, hiçbiri kazanamaz. İktisaden ilk ikisi sağ kalır, üçüncüsü debelenir. Askeri olarak ikincisi şanslı, diğerleri şanssız. Siyasi olarak üçü de kaput.
Savaş oyunlarına bakıp, herkesin yitireceğini anlarlarsa, vazgeçebilirler belki.
Yoksa, akacak kan damarda durmaz ve savaş baltası topraktan bir kez çıktı mı kolay kolay durmaz ve sahibini de keser.
Ben zaten TC’nin çoktan de facto parçalanmış olduğu gözlemindeyim. Kürt federasyonlarının pek pek orta süreli yaşayacağı kanısındayım. Hepsinin de ileride birleşeceği kanısındayım. Ancak, bu olacak diye de, 2 milyon ölünün toprağa gömülmesi gerekmediğini ama o ölecek 2 milyon dahil, tüm yakınlarının da bunu çoktan hak etmiş olduğu kanısındayım.
Öyleyse:
Tecavüz kaçınılmazsa, zevk almaya bakın.
Savaş kaçınılmazsa, gözleyip yazmaya bakın ama asla ve kata Altan gibi değil, Dündar gibi hiç hiç değil.
Dipnot:
Salam Pax, bu işi Irak 2000’lerde beceremedi.

(14 Haziran 2016)

Hiç yorum yok: