Bunlar
aynı şeylermiş sanılırlar ama değillerdir.
Ötekilik,
1960’larda sonrasında üretilmiş, ‘politically correct’ olmanın, zenciye
‘nigger’ dememenin ve hesapça onu ötekileştirmemenin gayrıciddi geyiğidir.
Farklılık,
görünse de görünmese de, var olan bir şeydir. Solaklık gibi.
Marjinallik,
aynı mekanın çok yakın zamanlarında bile ayrı ayrı tanımlanmış sınırların
ötesindeki anormal sayılanlardır. Normalden anormale ve anormalden normale
habire yolculuk eden marjinaller vardır ve bunlar, zaten nadir olan
marjinallerin içinde de nadirdirler.
Ötekiler
% 99 bile olabilirler. Sınır konmamıştır. Arada istatiksel bağlantı yoktur
yani.
Örnek: %
1 için, % 99 ötekidir. % 99 olabilen sınıf atlamacılar da, kendine öteki’dir.
Farklılar
genelde %o 1 ila %oo 1 arasında bir yüzdede olurlar.
Örnek:
Solakların oranı önemli olmaksızın, mahalle baskıcıs toplumlarda, ellerine
vurularak terbiye ve ceza edilirler.
Marjinaller
ise, depresyon icat olunalı beridir, % 5-10 arasındadır.
Örrnek:
Görüntüye yönelik acaiplik artık marjinallik sayıldığı için, yeşil saçıl
ergenler marjinal sayılıyor ve asıl depresyonlular kimi marjnal sayılmıyor.
Gelecekte
bunlar için yeni sözcükler icat edilecektir. Bunlar, kabaca 1965-2015 için
tanımlıydı.
(22 Haziran 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder