Kimlere Karşı Öfkeliyim?

1960, 1971, 1980 askeri darbeleri; 1983, 1993 2003 liberalim dagaları TC’yi yıktı geçti ve onu bitirdi. 2013’te TC bitti.

Bunu yapan her nokta dönemin ilk 10’ar kişisine karşı öfkeliyim.

Ulusalcı değilim, cumhuriyetçi değilim, TC’nin parçalanmasına karşı bile değilim ama TC’yi bitirenlere karşı öfkeliyim.

AKP-Erdoğan zaten mafiş tamam ama ona oy veren % 50’nin yarısına karşı feci öfkeliyim. Bir yarı kör inanç, bir yarı kör çıkar hırsı idi. Kör hırsa karşı öfkeliyim ve artık öldürmeye başlayan kör inancın da yine yarısan karşı feci öfklendim.

CHP’yi, MHP’yi, HDP’yi parçalayanlara karşı öfkeliyim, muhalefet yerine, iç çıkar kavgası yaptıkları için. Ülkede direniş ve direnç bırakmadılar.

TÜSİAD, MÜSİAD, TÜMSİAD gibi gruplara karşı, kendi bindikleri dalı kestileri için öfkeliyim. Onlara hem gülüyorum, hem kızıyorum.

Kendi kendini vuran generallere karşı öfkeden fazlasını duyuyorum: Silah arkadaşına ihanet eden kişi, karısını da siktirir, anasını da.

İşbirlikçi medyatörlerin tümüne karşı öfkeliyim, karşı çıkıyormuş yapıp, iktidarın pastasını yiyenlere özellikle.

En çok da aydınlara karşı öfkeliyim.

Akademisyenlere değil.

20105’te uç-sağ kanatta yer alan HDP’yi özgürlük ve demokratik gibi algılayan ve algılatanlara karşı öfkeliyim.

AKP’nin pasta üstü pastasını yiyip, ‘aayy, beni kandırdılar’ diyenlere karşı öfkeliyim.

1968’lilere ve 1978’lilere karşı, 1988’liler ve 1998’liler gibi evlatlar yetiştirdikleri için öfkeliyim.

Şerh: 2018’lilerin onların izelğinden çıkmış olacağına ilişkin belirtiler var, bundan çok mutluyum. Ki bu da, sözünü ettiğim 2 kuşak ilercinin tarihin kuburunu ve kabirini artık boylamış olduğunu imler.

(20 Haziran 2016)