Anarşizmin
tarihi, 1840’larda başlatılır.
Bu
gelenekte, Stirner bireyci anarşist,
Proudhon toplumcu anarşist sayılır.
Ancak, her
nedense Proudhon’u bireyci anarşist sayanlar da varmış.
Bu da,
büyük-kolektif sermaye (bildiğimiz ÇÜŞ) yerine, onun küçük ve bireysel sermaye
birikimini yeğlemesi nedeniyle böyle sanılması demek.
Not:
ÇÜŞ’ler, sanıldığının tersine, 1750 öncesinde de, yani koloniyalizm döneminde
de (1500-1750) vardı. İngiliz ve Hollandalı Doğu Hindistan şirketleri,
neredeyse ülkelerinden büyük cirolu ve sermayeliydiler ve devlet gibi
işletiliyorlardı.
Bizim ‘bireyci
x toplumcu anarşizm’ tartışmamız ise, toplumsallığı zorunlu sayıp saymama
üzerinden işliyor.
Ki bu da
bizi geçmişin münzevi, derviş, abdal,
aşık edimlerine, olgularına ve uygulamalarına götürüyor.
Yani,
yine sanıldığının tersine bireycilik, tarihin ilk zamanlarından beridir vardı: Dersu Uzala tipi avcılık gibi.
1750,
yani 1. Sanayileşme geldiğinde, büyükkentler 5 milyon nüfusu geçmişti. Bu ilk 5
binlik kentlerden bambaşka bir şey demekti.
Bu
yapıda varlık, zorunlu bir toplumsal kölelik demek.
Not: Bu,
gönüllü kulluktan ayrı bir kavram ve
olgu. Bu, zorunlu kölelik. Kalabalığın köleliliği.
Bizim
bireyciliği savunmamızın temel nedeni, beyin özgürlüğünün tek yolunun bu
olduğunu tarihten izlememiz. Kitleyi tutsa da, iktidar seçkinleri tutsa da, entelejensiya hep yalanı, yanlışı
dilegetiregelmiş.
Oysa biz
doğruyu savunuyoruz. Gerçeği. Bilgiyi. Düşünceyi. Epistemi. İnformatiği.
Kognitifi.
Not: Bu
anlamıyla, zihinsel olarak anti-Freud’cu
oluyoruz kendiliğinden. Tuhaf olan şey ise, 100 küsur yıllık psikoloji
tarihinde tümüyle kognitivist olan bir
psikoloğun kayıtlı olmaması.
Çünkü 75
yıldır Bilgi Çağı’ndayız. 2.
Sanayileşme’deyiz.
Yani bu
somut bireycilik, bize verili biyografik
ve kültürel verilerin getirdiği bir şey.
Biz (Kierkegaard
ve Kafka ayrımı anlamında) bunun seçimsiz
bir durum olduğunu savunuyoruz yani.
Toplumcu
anarşizm seçimlidir ama.
Bizce
ikisinin birarada olması mümkün değildir ama tersini savunanlar da var.
Artı
şerhler:
Bir:
İnternet,
Wikipedia, summa, ansiklopedi, kütüphane, kampüs türü oluşumlar, bilginin dış
bellek örnekleri.
İki:
İnternetle
gelen hızlı beyinsel iletişim, yavaş yavaş sistematik düşünce aktarımını, bir
yaşam sınırları içinde gerçekleştirilebilir kılıyor.
Üç:
Yani bu
durumda, bireycilik başka anlamlara başkalaşıyor. Öyleyse bu durumda bireycilik
ve bireyci anarşizm de başkalaşacaktır.
Bu
şerhler, bu metnin açık uçları olmakta.
Dipnot:
Bu
durumda, negatif özgür
sayılıyormuşuz, bunu da yeni öğrendik.
https://www.wikizeroo.org/index.php?q=aHR0cHM6Ly9lbi53aWtpcGVkaWEub3JnL3dpa2kvTmVnYXRpdmVfbGliZXJ0eQ
Bu negatif referansını toplumcuların
koyduğunu söylememiz gerekmez ama söylemiş olalım.
(12 Aralık 2019)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder