2007 tarihli
oyun Assassin's Creed, 2016’da film yapıldı.
2007 tarihli
oyun Witcher, 2019’da dizi yapıldı.
(Not:
Oyunun filmleştirilmesi anlamıyla çapraz medya, 2009-2010 tarihli, yani her 2 oyun
da 2-3 yılda o alana girmiş. Her 2 oyunun da aynı tarihli olması ve zaman
içinde birbirlerinin varlık, tanım, satış alanına girmesi notlanmalı ki bunun
nedeni de dizi Game of Thrones.)
İkisi de
başarısız.
İkisinin
de, başrol erkek oyuncusu, ne yüz, ne beden, ne de psikoloji olarak tiplemelere
uygun değildi.
Her
ikisinin de çapraz medya uygulaması ise, ancak 2/10 ederdi.
Oysa her
ikisi de, sinema diline yakın anlatılara
sahip. Yani, senaryoları ve karakter tiplemeleri sağlam, hatta aşırı sağlam ki
oyuncuların zayıf kalmasının nedeni de bu zaten.
Witcher,
fantastik anlatıda, Assassin's'ten geriden başlayıp, 5 yılda onu geçti:
Özellikle de, iyiyle kötünün birbirine geçti muğlak iyi-kötü ayrımı nedeniyle.
Artı, en
sonki 2018 kart oyunuyla, çapraz medya olarak da onu geçti.
Öyleyse,
bunu nasıl açıklayabiliriz?
Death
Stranding zirvesi ile mi?
Assassin's'in
özgün konsepti olan Hasan Sabbah'tan gitgide uzaklaşması ile mi?
Witcher'in
daha 'adult' / 18+ çizgiye gitmesiyle mi?
Hepsiyle
mi?
+
Ek:
Estetiko-politik
aşırı-yorumlarımızda, hem tarihin, hem de sanat tarihinin başabaş, birebir,
içeriden, anı anına yazılması ve yorumlanması yolunu kullanıyoruz. Arada tarihin
senkopları (faz kaymaları ve ileri / geri adımları var. Artı, estetik için de
böyle.
Örneğin,
Withcer’in iyi-kötü’sünden söz ederken, Vaiz ve Amerikan Tanrıları’ndeki İnsan’ın
Şeytan’ı ve Tanrı’yı (dolayısıyla da kıyameti, hatta ruhun ölümsüzlüğünü) yok
edip, var olduğu gibiliğiyle, hem kendi dehşetengiz kötülüğüyle, hem de silik
iyiliğiyle, kendi yolunu seçmesini ve çizmesini imliyoruz.
Bu, Witcher’da
da var ama çok başlangıç düzeyinde.
Asssassin’s
Creed’de de, güçlü Hasan Sabbah konseptiyle başlarda vardı. Kojima oradan
ayrıldıktan sonra oyun, Hassan Sabbah’tan
iktidar seçkinlerini tutmaya kaydı.
Tuhaf
olan şey, bu açmazın Kojima’nın Death Stranding’inde de var olması:
Sentralizasyon ve insanlığın birleşmesi, iktidar seçkinlerinin işine gelir.
Çünkü, ancak o zaman tüm Dünya’yı tek elden yönetebilirler.
Eksodus-novum
vektör:
Anarşizm
2020, komün 10, kampüs 1.000 yerelliğine ve desentralizasyonuna dayalı olmak
durumunda.
Anarşizm
2020, Vakıf 5’teki kütüphaneci, telepatici, 2. Vakıf’çıların yolunu da
içeriyor.
Anarşizm
2020, ne yazık ki yalıtık beyin dahileri içeriyor: Eratosthenes gibi.
Ya insanlık
sürecek, ya bilgi sürecek: eski ve Yeni Orta Çağ’ın ‘thats the question’u bu.
Bilgi
için tercih yok.
Kafka
öyle demiş.
Kierkegaard’da
karşı.
Kamburken
hala güzeli düşünebilen Kierkegaard’a karşı.
(21-22 Aralık 2019)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder