Zamanın
griftleştiğini düşünüyorum, hissediyorum, yaşıyorum. Cephede siperde
beklerkenki bir tedirginlik ve gerginlik vardır ya, tam da onun içindeyim. İp
kopacaktır, belki öleceksinizdir ama artık ateş başlasın istersiniz. Beklemek
koparır insanın içini. Tam da o duygudayım.
+
Not:
İçinde bulunduğum Fassbinder momentinin var olduğunu biliyordum, alaturka
varyasyonunu hesaplamış ve yazmıştım da. Ancak, onu canlı ve reel olarak yaşamak,
başka bir şey imiş. Ölüme karşıki tevvekül, artık en çok işime yarayacak duygu.
Eğer, yine sağ kalacaksam, bu kez onunla ve onun sayesinde sağ kalacağım.
Havada uçuşan mermileri, yavaş çekim izlemek gibi bir şey yaptığım. Çok şükür
ki kafasını kurşuna sokacak salak çok çevremde.
(10 Şubat 2016)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder