Zamansal
ana çizelge:
19.
Yüzyıl teorisyenleri
19.
Yüzyıl sonu pratisyenleri
20.
Yüzyıl başı pratisyenleri
20.
Yüzyıl sonu teorisyenleri
21.
Yüzyıl başı teorisyenleri
21.
Yüzyıl başı pratisyenleri
+
Bunlardan;
19. Yüzyıl sonu ve 20. Yüzyıl başı ardışık pratisyenleri, anarşizmin başına
dert açtılar. Anarşistler terörist sayıldı. Asıl pratisyen teröristler, gerilla
idiler. Gerillalar anarşist sayıldılar. Oysa, onlar da devlet kurmak
istiyorlar. Bu mantık hatası silsilesini onlar başlattı.
Tuhaf
olan şey, 19. Yüzyıl ortası Rus nihilistleri de anarşistlerin üzerine yıkıldı.
Oysa, her 2 taraf da, birbirinden pek hazzetmezdi.
Berbat
olan şey; Marx-Engels ikilisinin, Bakunin-Neçayef ikilisine feci bok atmasıydı.
Kendi yaptıklarının azının benzerini, onlara sıvadılar. 1871 Paris Komünü,
anarşizm başarısıdır ama 1871 1. Enternasyonel ile marksistler hırsızlık
yaptılar, hala da sürüyor bu gelenek.
+
Bunun
üzerine, 1990 ertesinde post-reel-sosyalizm ertesinde suçluluk duyguları var.
2020’de hala az da olsa sürüyor olacak bu.
Kimse,
1920 Ukrayna Makhno’yu anımsamak istemiyor ama o tarihsel bir başarı. Sonu
yıkımla bitmiş bir başarı ama hala bir başarı.
Yani,
anarşistler sandırıldığı kadar beceriksiz değiller.
+
Anarşizm,
21. Yüzyıl başı küçük burjuva nihilizminden kurtarılması gerekli.
+
Kültürel
gerillacılık, 21. Yüzyıl başına değil, 20. Yüzyıl sonuna ait bir kavram. Yeni
bir kavram gerekli yani, 2020 için.
+
Sanatsal
anarşizm, tanımsız hala ve hep öyle idi.
Oysa,
faşizm-engizisyon eşlenikliğine karşı, ilk isyan-mücadele-direniş aracı sanat
üzerinde hala.
Birincil
problematik bu olsun.
+
Tarihin
çöküş dönemi, Dünya Sistemi’nin ve neo-liberalizmin devleti tasfiyesi,
devletlerin kendini yanılmış devlet kılmışlığı 2015-2020 momentiyle
anarşistler, kendi yaratmadıkları bir global devletsizlik ile yüzyüzeler. O
nedenle, epeyi kavramlarını uygulamada tersyüz etmeleri gerekiyor.
İkincil
problematik bu olsun.
+
Tek
kişilik, nekrografili, sırça anahtarlı, tersinmez-yinelenmez anarşizm
uygulamaları, ancak ölü dokusu inceleme patolojisi açısından anlamlı.
Aktarılabilir ve uyarlanabilir örnekler değil. Atay da öyle, Fassbinder de.
Üçüncül
problematik bu değil ama öyle kılındı.
Artı:
21. Yüzyıl başı küçük burjuva nihilistlerinin kendini yok edişleri, bu kez
tersine bilgi olarak, anarşistlere kendisi ölmeden
ölümü yaşama ve irdeleme fırsatı verecek, verdi bile. Bu, anarşizm için bir
lik kez verilmiş fırsat, genelde tarihin kobayı onlar oldular çünkü.
+
Başlangıç
için 3 sacayağı yeterli.
Nokta.
Es.
+
Sıfırıncı problematik-tanım da şu:
1844
(Felsefe Elyazmaları dahil hesaba) Stirner, 1848 Komünist Manfiste, 1850
Anarşist Manifesto ile, dakika sıfır, Anarşizm 2 – Marksizm 1. Yıl 2050’de hala
öyle kalacak. 19871 marksizmin kendi kalesine golü olarak düzeltilecek.
(7-8 Ekim 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder