Rosa, Luxemburg idi. 1919’da öldü.
Ulrike, Meinhof idi. 1969’da kendi ölüm fermanını
imzaladı.
Müstakbel Hanım’ın kim olduğunu henüz bilmiyorum ve
bilmiyoruz. 2019’da ortaya çıkacak bu hesaba göre.
İlk ikisi, kuramcı hanımlar idiler, eyleme geçtiler
ve öldüler. Yaşasalardı, çok daha fazla kitap yazacaklardı. Olmadı, öldüler.
Yazdıkları hala geçerli.
Müstakbel Hanım’dan şimdiden ricamız, eylem alanına
girse de, kendini öldürtmemesi. Yani, kaçması gerektiğinde, kaçmayı bilmesi.
Kuramcı hanımların ölüsüne değil, dirisine
gereksinim var.
Tüm Dünya’nın ölmüş, yaşıyor ve doğacak olanlarının
buna gereksinimi var.
Eksik olan kuramcı insankızı, eylemci değil. Tarih,
ölü eylemcilerle dolu.
Dinlersin, dinlemezsin, senin bileceğin iş.
Kendine karşı yaşama zorunluğun olmayabilir ama Homo
Posterus için artık var.
Lütfen, yaşa ve yaşta…
Artık…
Lütfen, artık kadın
beyin olsun ve yaşasın, ölmesin hep olduğunca…
(28 Ekim 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder