Reel
sayılı ve olasılıklı ve bir karar ağacında, karar dalları çatallanarak,
birbirinden ıraksar.
Verhulst
denkleminde ve ‘kompleks sayı’lar’lı bir olasılık dağılımı karar ağacı’nda ise,
karar akışının yolları kesişebilir:
Bu, ne pratik, ne de teorik bir çelişkidir.
Bu
kesişme noktalarında; birleşik olasılık (joint probability), i varlığı ve
karesinin eksi bir olması, eksi olasılık birleşimiyle, olasılıklar ve olanaklar
birbirini azaltabilir. Olasılıkların toplamı, 1 olmayabilir, 1’den daha çok
veya daha az olabilir.
4’ün
üsleri üzerinden işleyen Aristo Mantığı dallanmasında ise, her kezinde % 50
veya 2/4 olasılık ile, aslında sıkı örüntülülük 0’a limitlenirken, gevşek
örüntülülük 1’e limitlenir, adım sayısı sonsuza giderken.
Bu
görüngüsel ikilem; aslında amaçsal açıdan determinist olan Aristo Mantığı’nın
kaosa ve belirsizliğe kayması ama indeterminizmi ilkede kabul eden Verhulst
denkleminin ve mantık dağılımının belirginliğe / kesinliiğe kayması, tıpkı
yabancılaşarak özdeşleşme ve özdeşleşerek yabancılaşma ne(-si?, belki kompleks
kuadralektiği) kültürel-tiyatrosal
mantık toplamı gibi bir durumdur.
Bir tezin karşıtına varması ise, zaten
başından beridir diyalektiğin (ve dolayısıyla poliyalektiğin) tanım-kavram
alanına girer. Möbiüs Şeridi de, bükülerek kendisinin tam karşıtı olur.
Reel,
irreel, kompleks sayı tanımlamaları, tümüyle kurgusaldır: Çünkü eksi kütle veya
eksi olasılık, olağanda düz mantıklı / geometrili / fizikli görünen Dünya’da, görünen ile olan arasındaki tersliği düzeltmek için gereken kurgulardır.
Felsedeki ontoloji, fenomenoloji ve epistemoloji, bu nedenle yaratıldı.
Bu
durumda neden-sonuç ağlarımız, sonsuz sayılı öğelere limitlenen ama pekala
tümlevi ile sabit bir kaplamı / kapsamı olan ve hesaplanabilir önermeler
içerebilir. Not: Bunun için önkoyut, ana-tez ve ana-antitez sonrasındaki tali
tezcik ve antitezciklerinin büyüklüklerinin sıfıra doğru limittlenerek
küçülmesidir ki bu durumda bile, 1/n denkleminde olduğu üzere içerik, sonsuz kapsamlı
/ kaplamlı olabilir pekala.
Biz
sonsuzun da, 0 gibi koyutsal, dilsel, tasarımsal olduğunu, dolayısıyla
matematiğin yeni bir dile evrilmesiyle, bunun telafi edilebileceği kanısındayız
ama bu, 2000 ertesindeki momentle muhtemelen
500-999 yıl alacak.
Burada
i, kaosa kayış; kompleks sayılı denklemler ise, kaos-kozmos mantıksal
denklemleri olmakta ve yaratmakta. İ’li denklemlerin graflarının senkoplu,
kırınım saçaklı, fraktal olmasının nedeni, bizce bu baştaki ‘gerçek yaşama
uymayan tanımsallık’tır, tıpkı kesin olan Aristo Mantığı’nın belirsizliğe
kayması gibi. ‘X üzeri eksi 1’in türevinin ‘-1 x üzeri eksi 2’ olmaması gibi.
(20 Ağustos 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder