Bir
haber:
“Türkiye
seçimlerinde muhafazakar AKP’yi tercih eden Türklerin Almanya’da liberal solu
destekliyor olmaları, Almanlar tarafından anlaşılmaya çalışılan bir durumdu.”
Anlamayacak
bir şey yok:
Hep
kendine yontan nalıncı keseri.
Kim onun
çıkarını daha çok korur, oy ona. Ama çıkarda hesap hatası da çok, her seçim
parti değiştirme de.
Tabii ki
vaka olarak ilginç bir moment çıkmış ortaya:
“…bu
desteğin siyasi eğilimden uzak, çok pragmatist bir sebebi vardı: Sadece liberal
solun onların Almanya’daki amaçlarına hizmet ettiklerini düşünüyorlardı. Son
bir yılda Türkiye’de AKP’yle artan muhafazakarlaşma ve Erdoğan’ın
otokratikleşen yönetim anlayışı, Almanya sol liberal partilerinin hazır
oylarını ellerinden almış gibi görünüyor. Türkler’in bu seçimlere
katılmamaları, Almanya liberal sol partilerinin, Türkler’in milliyetçiliklerini
ve dini tercihlerini her şeyin üstünde tuttuklarını ve buna göre pozisyon
aldıklarını anlamalarını belki sağlar. Bir ihtimal de olsa, bu sayede belki
liberaller de kimin yanında, nereye kadar durabileceklerini anlar ve özellikle
eğitim ve uyum politikalarını ona göre yeniden şekillendirirler. Tüm bu olumsuz
sürecin her iki tarafında, birbirlerini tanımaları açısından pozitif bir
gelişme olacağını söylemekte fayda var: Her iki taraf da şimdiye kadar deyim
yerindeyse, kaz gelen yerden tavuğu esirgemiyordu; ama süreç kümese salgın
hastalığı soktu bir kere!”
Sonun
başlangıcı yani.
Çöküş
yani.
Türkler
toplama kampına yani.
(15 Ağustos 2017)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder